شیخ مفید گوید:امیـرالمؤمنین و عباس بن عبدالمطلب و فضل بن عباس و اسامه بن زید در قبر آن حضرت داخل شدند تا در دفن رسول خدا کمک کنند.پ

س انصار از بیرون خانه فریاد زدند:اى على! خدا را به یاد تو مى‏ آوریم تا حق ما را امروز در مورد رسولخدا رعایت کنى و حق ما این است که یکى از انصار را به قبر رسول خدا داخل کنى تا ما نیز در به خاک سپارى پیامبر بهره ‏اى داشته باشیم.

حضرت على(ع)گفت: اوس بن خولى به قبر داخل شود چون وى به خانه داخل شد على به او گفت: در قبر فرود آى.

اوس فرود آمد.و امیرالمؤمنین رسول خدا را بر دو دست اوس نهاد و اوس نیز آن حضرت را در قبر گذاشت.چون جنازه بر زمین قرار گرفت على به اوس گفت: از قبر بیرون آى اوس نیز بیرون رفت و حضرت على(ع) وارد قبر شد و کفن را از چهره رسولخدا(ص) کنار زد و گونه آن حضرت را از طرف راست رو به قبله بر زمین نهاد.سپس خشت چید و بر روى آن خاک ریخت و قبر را چهارگوش بنا کرد و بر آن خشتى نهاد و آن را به اندازه یک وجب از زمین بالا آورد.ابن سعد در طبقات نقل کرده است که على(ع) بر قبر پیامبر آب نیـز پاشید.

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

کتاب:سیره معصومان ج 3 ص 399

نویسنده:سید محسن امین

مترجم:على حجتى کرمانى

مدنى یا مکّى بودن این سوره

عالمان شیعه و بسیارى از عالمان اهل سنت بر این عقیده اند که تمام این سوره و یا دست کم،22 آیه ابتداى آن در مدینه نازل شده است.[4] اما برخى از عالمان اهل سنت نیز هستند که همه سوره را مکى دانسته‏اند.[5]

به راستی سعد و شومی ایام تأثیـری در زندگی انسان دارد؟

لحظه هاى غریبى است.شکوه برزخى یک سفر بى بازگشت؛بغض ترک خورده یک سکوت طولانى!

زمان به افطار نزدیک میشود و زمین به لرزشى عظیم تن میدهد.روزه سختى بود.همه زخم هاى اسلام در روزه امروز او حلول کرده است.بغض،گلوى صبرش را مى فشارد.مدت هاست که با غمى مهیب دست به گریبان است،ولى اینک دلش براى سفرى تنگ شده است!
این شب ها،مکر مخفیانه اى در خانه او رخنه کرده است.همسرش جعده،مدتى است مرموز و تلخ به او مى نگرد.عجیب تر اینکه از نگاه امام فرارى است.به غروب نزدیک مى شود؛به غروبى غریبانه!
پس از على علیه السلام،چه بار سنگینى بر شانه هاى شکسته اش منزل کرد! آن جماعت به ظاهر مسلمان،چقدر پشت او را خالى کردند و چه ها بر سر دل بى تابش آوردند! خدا مى داند.
بقیع،منتظر است
اینکه با قرصى نان و مشتى خرما و جرعه اى آب روزه بگشاید،افطار نیست.آیا روزه خاموشى او را گاه افطارى روشن فرا مى رسد؟! تقدیرش روزه صبر و سکوت بود و تقدیر حسین علیه السلام افطار روشن فریاد و حماسه.
از کوزه مى نوشد تا افطار کرده باشد،اما زهر در تاروپودش حلول مى کند و... .
زینب علیهاالسلام جامه سوم مصیبت را بر تن مى کند.شام سیاه مدینه جارى شده و جگر پاره امام بر تشت... .
بقیع منتظر است؛زیرا خوب مىداند دشمن اجازه دفن او را کنار مرقد پیامبر نخواهد داد؛حتى اگر جنازه اش تیرباران شود...روزگار غریبى است و امام مجتبى علیه السلام تنهاترین مرد.

این را شهادت غریبانه اش شهادت داده است.

«چنان با مردم مصاحبت داشته باش که دوست داری با تو مصاحبت داشته باشند.»

امام حسن مجتبی(ع)

روز عید فطری،امام حسن مجتبی علیه السلام مردی را سرگرم بازی و خنده دیدند،به اصحاب خویش روی کرده، فرمودند:

"خداوند ماه مبارک رمضان را میدانی ساخته تابندگانش درآن به مسابقه عبادت و طاعت بپردازند.در این مسابقه گروهی پیشی گرفتند،برنده شدند و رستگار گشتند،و گروهی پس افتادند،باختند و جز خسارت حاصلی نبردند.

پس شگفتا! شگفت از کسانی که در چنین روزی-که نیکوکاران و بلندهمتان پاداش و جایزه می‌گیرند و مقصران و سست همتان خسران می‌بینند- چنین به خنده و بازی سرگرم باشد."

یکی از اعمال روز عید فطر،نماز عید است.هر چند نماز نشان از بخشش و بزرگواری خداوند است،اما این نیز هست که هر نمازی افزون بر اینکه راه باریابی بسوی خداست،ویژگی دیگری نیز دارد.پاره ای از نمازها شیوه و زمینه ای برای دستیابی به کارسازیها و بخشش ها و هدیه‌های ویژه او نیز هستند.

نمازگزار با بجا آوردن آنها،هم برآمدن نیازهای خویش را از او میخواهد و هم به بخشش ها و هدیه‌های ویژه او دست می‌یابد،و نماز عید از این نمازهاست.
در چنین روزی و چنین جایگاهی،به حکم اندیشه و ادب،بنده باید بسی بیش از آنکه از نومیدی و تهیدستی بیم داشته باشد،به بخشش و بخشایش خدا و فیض و فضل او امیدوار باشد و اگر چه خود روسیاه و بی‌آبرو باشد،رو سپیدی و آبرومندی پاکان و امامان و پیامبران را شفیع قرار دهد که خداوند در این روز،بنده ای را که بدو رو کند بی‌بهره نمی‌گذارد.

پس با امیدواری و شرمساری چشم به کرم خدا دوزد و به نماز ایستد و آداب و آیین نماز را هر چه بیشتر پاس دارد.

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

آیةالله میرزا جوادملکی تبریریزی،کتاب المراقبات،بااندکی تصرف

آقای اراکی فرمود:

شبی خواب امیرکبیر را دیدم،جایگاهی متفاوت و رفیع داشت

پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟

با لبخند گفت:

خیر

سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟

گفت:
نه

با تعجب پرسیدم

پس راز این مقام چیست؟

جواب داد

هدیه مولایم حسین است!

گفتم چطور؟

با اشک گفت

آنگاه که رگ دو دستم را درحمام فین کاشان زدند؛چون خون ازبدنم میرفت تشنگی بـرمن غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان!

۲ تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟

او که از سر تا به پایش زخم شمشیـر و نیـزه و تیـر بـود!

از عطش حسین حیا کردم،لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد آن لحظه که صورتم را بر خاک گذاشتند امام حسین(ع) آمد و گفت:به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛آب ننوشیدی این هدیه ما در بـرزخ،باشد تا در قیامت جبـران کنیم

کتاب آخرین گفتارها

یکی از شاگردان شیخ خیاط نقل می کند:

زنی بود که شوهرش سید و از دوستان شیخ بود.

از شیخ صدوق روایت شده:

روزی با فاطمه(ع) نزد رسول خدا(ص) مشرف شدیم در حالی که ایشان گریه می کردند به ایشان عرض کردم:ای رسول خدا چه چیزی شما را به این حال انداخته؟

حضور یکی از اولیای خدا موجب تخفیف عذاب برزخی

طه،بیستمین سوره قرآن است كه مكی و 135 آیه دارد.

در فضیلت این سوره از پیامبر اكرم صلی الله و علیه و آله و سلم نقل شده:

«به كسی كه سوره طه را قرائت كند،در روز قیامت ثواب همه مهاجران و انصار اعطا می شود».1

بیهقی از عبدالحمیدبن محمود نقل می کند که نزد ابن عباس بودیم که مردی آمد و گفت:

به حج می آمدیم که در محلی به نام صفاح یکی از همراهان ما از دنیا رفت برایش قبری کندیم که دفنش کنیم دیدیم مـار سیاهی لحد را پر کرد قبر دیگری کندیم که باز دیدیم مار آن قبر را هم پر کرده قبر سوم کندیم باز مار در آن نمایان شد جنازه را بی دفن گذاشته پیش تو برای چاره جویی آمدیدیم.

او آرد فروش بود.غذای خانواده خود را از خالص آن بر می داشت سپس به مقداری که برمی داشت کاه و نی خرد کرده قاطی نموده و می فروخت.

رسول خدا فرمود:

از امام صادق پرسیده شد:

لازم به یادآوری است که گاهی از فرشتگان بشارت نیز تعبیر به نکیر و منکر می شود.

«باب الصغیر» مقبـره‌ای در دمشق که طبق بـرخی روایات،

محل دفن سرهای 17 تن از شهدای کربلا و یاران با وفای

حضـرت اباعبدالله الحسین علیـه السلام است.

امــروز آیت‌الله مجتبی آقـا تهـرانی دارفـانی را وداع گفت

و پس از سال ها مجاهدت در راه خـدا به خالق پیوست.

خوب است در روزهای فقدان این عالم و عارف برجسته

که یادش در همه جا جاریست راهش را نیز از یاد نبریم.

طبق شنیده‌ها پیکر این عالم ربانی فردا از مقابل

مدرسه عالی شهید مطهری تشییع خواهد شد.

مسئولیت را به کسی واگذارکن که دو ویژگی دارد:امانت داری و کاردانی

«امام علی(ع)»

مدیـر نباید مسند مدیریت را وسیله ی افتخار  خود قرار دهد،زیـرا آن دسته از مدیـرانی که،مدیریت بـر یک تشکیلات را زمینه تجلی خصلت های ناروای شیطانی می دانند و این میـدان را بهترین صحنه برای تاخت و تاز غرورها و شیطنت های خود بحساب می آورند هرگز مدیـر اسلامی و انسانی نیستند و اینگونه مدیــران،

اربـعین در لغت،به معنای چهل،چهار دهه (لغت نامه دهخدا،5/164) و در اصطلاح،سپری شدن چهل روز از مرگ کسی و بر پای داشتن مراسمی برای بزرگداشت اوست.

این واژه در اصطلاح شیعه،به طور خاص بـر روز بیسـتم مـاه صـفر یعنی چهل روز پـس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و یارانش اطلاق میگردد(همان)و به اربعین حسینی نامبردار است.

 امام حسن عسگری(ع)فرمودند:

«علامات المؤمن خمس: صلاه الخمسین و زیاره الأربعین و التختّم فى الیمین و تعفیر الجبین و الجهر ببسم الله الرّحمن الرّحیم»

«نشانه های مؤمن و شیعه،پنج چیز است:

اقامه ی نمازِ پنجاه و یک رکعت،زیارت اربعین حسینی،انگشتر در دست راست کردن، سجده بر خاک و بلند گفتن"بسم الله الرحمن الرحیم".

شیطان=چه خوب كه صدای خنده ی ازته دل منو نمی شنوه وگرنه حتماً يكی دو سالی به خاطر اين كارش مشغول توبه می شد.

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! بخشش‏ هاى خود را با منّت و آزار باطل نسازيد،همانند كسى كه مال خود را براى خودنمايى به مردم،انفاق مى‏ كند و ايمان به خدا و روز رستاخيز ندارد.

پس مثال او همچون مَثل قطعه سنگ صافى است كه بر روى آن(قشر نازكى از)خـاک باشد(و بذرهايى در آن افشانده شود) پس رگبارى به آن رسد(و همه خاك‏ها و بذرها را بشويد)و آن سنگ را صاف(و خالى از خاک و بذر)رها كند!

(رياكاران نيز) از دستاوردشان،هيچ بهره ‏اى نمى‏ برند و خداوند گروه كافران را هدايت نمى‏ كند.

(سوره بقره آیه (۲۶۴)

ُیرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَاللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

می خواهند نـورخدا را با دهان هاىشان خاموش کنند ولی خدا کامل کننده،نـور خویش است، اگر چه کافران را ناخوش آید.

درآن دنیایی که پست ترین مردان اگر زورشان به هیچ کس نمی رسید لااقل برای همسرانشان پادشاهی میکردند،و آنها را بی هیچ تردیدی خدمتکار خود میدانستند،پیامبر مهربانی ها حضرت محمد(ص)کمک کردن به همسر و کارهای منزل را احسان  و نیکوکاری برای مردان به حساب می آوردند.

رسول اکرم(صلى الله عليه وسلم) برای امت به تمام و کمال خیرخواهی نموده است.از این رو امکان ندارد که مسأله‌ی ازدواج یا کنترل غرایز جنسی را بی‌پاسخ گذاشته باشد،اصلاً ممکن نیست که آن حضرت(صلى الله عليه وسلم)نیکی و خیری را وا گذاشته و به آن راهنمایی نکرده باشد و یا بدی و شری را بدون رهنمود رها کرده باشد.

بنابر این،رسول اکرم(صلى الله عليه وسلم)به بیان چگونگی کنترل غرایز جنسی پرداخته و فرموده است:«يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ،وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ».

یعنی:«ای جوانان! هرکس از شما که توانایی ازدواج دارد،ازدواج نماید و کسی که توانایی ازدواج ندارد،روزه بگیرد؛چرا که روزه شهوت را کنترل می‌کند».

گویا آی تی:

در تصاویر زیر شما انبار یا پارکینگ ماشین‌های فولکس واگن در شهر ولفسبورگ آلمان را مشاهده می‌کنید،این پارکینگ ماشین که در فیلم ماموریت غیرممکن ۴ به نمایش گذاشته شد یک برج ۲۰طبقه خودکار و هوشمند در شهر ولفسبورگ آلمان است که متعلق به شرکت فولکس واگن است.از این تصاویر دیدنی لذت ببرید و ایده و تکنولوژی را در این تصاویر مشاهده کنید.

عن أبی عبدالله عليه السلام قال:
«اقرؤوا سوره «الفجر» فی فرائضکم و نوافلکم فانها سوره الحسين و بن علی عليه السلام من قرأها کان مع الحسين عليه السلام يوم القيامه فی درجته من الجنه ان الله عزوجل عزيز حکيم.»

از امام صادق عليه السلام روايت شده،فرمود:
«سوره ه ی فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانيد،زيرا اين سوره متعلق به حسين بن علی عليه السلام می باشد و هرکس آن را قرائت کند،در قيامت با حسين عليه السلام خواهد بود و در جوار وی و در همان درجه ای از بهشت که او منزل گزيده است،خواهد بود و به راستی که خداوند عز و جل عزيز و حکيم است.» (مجمع البيان، ج9، ص481)

روی عن النبی صلی الله عليه و آله و سلم أنه قال:
«من قرأ هذه السوره غفر الله له بعدد من قرأها و جعل له نورا يوم القيامه و من کتبها و علقها علی زوجته رزقه الله ولدا ذکرا مبارکا قره عين.»

از پيامبر صلی الله عليه و آله وسلم روايت شده که فرمود:
«کسی که اين سوره راقرائت کند،خداوندبه تعداد کسانی که اين سوره را قرائت می کنند،گناهان او را می آمرزد و برای او در(تاريکی)قيامت نوری قرار میدهد و کسی که اين سوره را نوشته و همراه همسر خود نمايد،خداوند فرزند پسری که برايش مبارک نموده و نور چشمش باشد به او عنايت می فرمايد.» (تفسير البرهان،ج8،ص275)

۲۸ محرم سال 220 ه‍ امام جوادعليه السلام به دستور معتصم از مدينه به بغداد تبعيد شدند.

هنگامی که امام جواد عليه السلام به دعوت اجباری معتصم عباسی مجبور شد که مدینه را به قصد بغداد ترک کند،فرزندش حضرت هادی عليه السلام را که در آن وقت حدود هشت سال داشت،درمدینه،نزد مادرش گذاشت.

یکی از شیعیان می گوید:
به حضرت جواد (عليه السلام ) عرض کردم، فدایت گردم!
من درمورد تو در این سفر ترس دارم (که تو را بکشند)،بعداز تو چه کسی عهده دار امامت میشود؟

فرمود: «امامت بعد از من از آن پسرم علی  امام هادی(ع) است».
معتصم عباسی و درباریانش از راه های مختلف وارد شدند تا امام جواد عليه السلام را تسلیم دربار کنند و به عنوان یکی از تایید کنندگان دربار درآورند ولی امام عليه السلام با کمال هوشیاری و توکل بر خداوند در برابر آنها ایستاد و همواره طاغوتیان را از خود طرد کرد.

خلیفه عباسی از اینکه نمی توانست آن حضرت را به دنیا و دربار ترغیب کند،روز به روز آتش کینه و حسد در وجود ناپاکش زبانه می کشید و هر روز توطئه جدیدی را علیه امام جواد(ع) پی ریزی می نمود.

حضرت امام صادق(ع) فرموده:

امام سجاد علیه السلام فرمود:

سه حالت و خصلـت در هر یک از مؤمنین باشد در پنــاه خـداوند خواهد بود و روز قیـامت در سایه
رحمت عرش الهی می باشد و از سختی ها صحرای محشر در امان است:

اوّل آن كه در كارگشایی و كمک به نیازمندان و درخواست كنندگان دریغ ننماید.

دوّم آن كه قبل از هر نوع حركتی بیندیشد كه كاری را كه میخواهد انجام دهد یا هر سخنی را كه
میخواهد بگوید آیا رضـایت و خوشنودی خـداوند در آن است یا مـورد غضـب و سخـط او می باشد.

سوّم قبل از عیب جویی و بازگویی عیب دیگران،سعی كند عیب های خود را برطرف نماید.(1)

آورده‌اند که شیخ جنید بغدادی،به عزم سیر،از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او.

شهادت امام سجاد عليه‌السلام بر فرزند برومندشان امام زمان عليه‌السلام

و بر تمام دوستداران آن حضرت تسليت باد.

هنگامی که حضرت ابوالفضل(ع) لب آب رسید و مشک را پر کرد،به یاد لب‌هاى تشنه امامش یا شاید به یاد فریادهاى العطش کودکان افتاد و دلش نیامد که آب را بنوشد.
 
شاید به همین دلیل باشد که آب از روی حضرت عباس(ع) شرم دارد و ملتمسانه بر گرد قبرش می‌چرخد،در کتاب «کرامات الصالحین» صفحه 286 حکایتی نقل شده است که گویای این مطلب است:

وقتی آب حرم حضرت عباس(ع) را احاطه می‌کند
 
آیت‌الله حاج سید عباس کاشانی حائری در ماه ربیع‌الاول 1407 قمری،برای گروهی از فضلای حوزه‏ علمیه قم، این‌گونه نقل کرده‏اند:
 
روزی در بیت آیت‌الله العظمی سید محسن حکیم(از مراجع تقلید در نجف اشرف)بودم،که کلیدار آستان قدس حضرت ابوالفضل(ع) تلفن کرد و گفت: سرداب مقدس حضرت ابوالفضل(ع) را آب گرفته است و بیم آن می‏رود که ویران شود و به حرم مطهر و گنبد و مناره‏ها نیز آسیب کلی وارد شود، بنابراین شما کاری کنید و نسبت به تعمیر آن سرداب مطهر اقدام کنید.
 
آیت‌الله حکیم گفت:من جمعه به آنجا خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم،انجام خواهم داد.آن‌گاه گروهی از علمای نجف از جمله اینجانب،همراه ایشان به کربلا و به حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) رفتیم.
 
آن مرجع بزرگ برای بازدید به طرف سرداب مقدس رفتند و ما نیز به دنبال ایشان بودیم، اما آیت‌‌الله حکیم همین که چند پله پایین رفتند، نشستند و با صدای بسیار بلندی که تا آن روز ندیده بودم،شروع به گریه کردند،همه‏ ما شگفت‌زده و هراسان شدیم که چه شده است؟ من گردن کشیدم و در سرداب نگاه کردم،دیدم شگفتا، منظره عجیبی است که مرا هم گریان ساخت.
 
منظره این بود که دیدم قبر شریف حضرت ابوالفضل(ع) در میان آب، مثل جایی که از هر سو به وسیله‏ دیوار بتونی بسیار محکم حفاظت شود،در وسط آب قرار دارد.اما آب آن را نمی‏ گیرد! درست همانند قبر سالارش،حضرت امام حسین(ع) که متوکل بر آن آب بست،اما آب به سوی قبر پیش روی نکرد و آنجا را «حائر حسینی» نامیدند.

فارس

قیام امام حسین(ع)در هر عصر و زمان و برای هر ملت و مردمی پیامی دارد،پیامی که هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود،اما درشرایطی که همواره استعمارگران خون آشام در تلاش بوده‌اند تا نقش عاشورا را کمرنگ کنندو بنیانش را براندازند،مؤثرترین عاملی که میتواند آن را برای نسلهای آینده حفظ کند،مراسم سوگواری امام حسین(ع) است،برپا داشتن مراسمی به یاد سیدالشهدا در ایام مختلف به ویژه دهه محرم و روز عاشورا میتواند روشی برای احیا خط ائمه وتبیین مظلومیت آنان باشد،تأکیدهای فراوان پیامبر(ص) و ائمه(ع) به برپایی مراسم سوگواری نیز هماهنگ با این اهداف عالیه بوده است.