(یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا نُـورَاللهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللهُ إِلاَّ أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ)

لعنت خدا بر صهیونیسم جهانی.

لعنت بر کفار آزاد اندیش جهان متمدن امروزی.

لعنت بر همه کسانی  که در لباس برده در حال خدمت به این شیاطین می باشند.

درود خـدا بر محمد مصطفی(ص) آخرین فرستاده بر حق الهی درود بر انسان های آزاده.

درود بـر باورهای راستین.درود بر ایمانهای راسخ.درود بر همه مسلمانان و همه ادیان الهی

که در مقابل شیطان به جنگ پرداختن... درود خـدا بر همه آزاد مـردان و زنان راه حـق...

الهم صلی علی محمد

تسلیت به محضر آقا ارواحنا فدا حضرت ولی عصر امام مهدی(عج)

سلام در کنار توصیه های علمی به ازدواج، الگوهای عملی موفق را نیز معرفی می کند که ما به چهار نمونه از این الگوها اشاره می کنیم که درنخستین بخش الگوی ازدواج یک پیامبر و یک امام (ع) به تصویر کشیده شده اند که در آنها صفا و پاکی در عالی ترین وجه ظهور یافته است.

در دومین الگو با ازدواج ساده و بی آلایش حضرت امیر(ع) برترین شاگرد پیامبر اکرم(ص) و دختر پیامبر یعنی حضرت فاطمه (ع) آشنا می شویم که نشانگر بروز و ظهور درس زندگی اسلامی در سیره عملی پیشوایان ما است.

نمونه سوم گویای آن است که دامنه آموزه های پیامبر خدا(ص) از حوزه اطرافیان نزدیک فراتر رفته و صحابه را نیزدربر گرفته است.به عبارت روشن تر این دست نمونه ها نشاندهنده اهتمام فراوان پیامبراکرم (ص) برگسترش فرهنگ اسلامی درمیان عموم مردم است که از این جهت برای هیچ کس عذری دربی اعتنایی به سنت های دینی باقی نگذاشته است.

الگوی خانواده بهشتی درکلام امام

امام صادق(ع) فرمود:

دو رکعت نماز مردی که ازدواج کرده،بر نماز شب و روزه مرد مجرد برتری دارد.

توصیه و تشویق به ازدواج از منظر امام صادق(ع)

آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) به شدت ازسخت گیری بی جا درمعیارهای ازدواج پرهیز داده اند،زیرا به ترویج فساد در جامعه و ابتلاء جونان به آسیب های روانی حاصل از سرکوب غرایز طبیعی منجر می شود.

امام صادق(ع) فرمود:مردی نزد پدرم آمد،پدرم به او گفت:آیا همسرداری؟گفت:نه،پدرم گفت:من دنیا وآنچه درآن است را با یک شب بودن با همسر عوض نمی کنم.سپس فرمود:دو رکعت نماز مردی که ازدواج کرده، بر نماز شب و روزه مرد مجرد برتری دارد.سپس پدرم 7 دینار به او داد و گفت:با این مبلغ مقدمات ازدوج را فراهم کن، آنگاه پدرم افزود:رسول خدا (ص) فرمود: تشکیل خانواده دهید(ازدواج کنید که رزق و روزی شما افزون شود).

در راستاى فلسفه وظيفه الهى،ائمه عليهم السلام براى تحقق حكومت‏ اسلامى جديت و تلاش فراوانى داشتند.امام صادق(ع) علاوه بر نهضت‏ علمى و فكرى كه در جامعه ايجاد نمود; اهتمام خاصى به نظام ‏رهبرى و امامت اصيل اسلامى داشت.حمايت‏ هاى پيدا و پنهان امام‏ صادق(ع) از نهضت‏ هاى اصيل و عدم همكارى آن‏ حضرت با قيام‏ ها نشان‏ دهنده مواضع دقيق و الهى امام در برابر حكومت ‏هاى سياسى زمان ‏است.

  الف ) قيام زيد بن على(ع)

اينک به ارزيابى نقش امام صادق(ع) در برابر قيام‏ هاى معاصر و نمى ‏پردازيم.

زيد،فرزند امام زين العابدين(ع) مردى عابد،انسانى پرهيزكار،فقيهى شجاع و سخاوتمند بود.(1)

زيد به قصد شكايت از فرماندار مدينه،خالدبن وليد بن عبدالملك‏بن حرث راهى شام شد.هشام نه تنها به شكايت او توجهى نكرد،بلكه به او اهانت نمود و دستور داد او را به مدينه بازگردانند.

زيد مى‏گويد:

من در مجلس هشام بودم كه به رسول گرامى اسلام اهانت‏ شد.اما هشام هيچ گونه عكس العملى از خود نشان نداد.بدين خاطر اگر جز يک نفر همراه نداشته باشم قيام خواهم كرد.(2)

امام جعفر صادق(ع) در17 ربیع الاول سال 83 هجری در مدینه چشم به جهان گشود.نام ایشان جعفر،کنیه ایشان ابوعبدالله و لقب آن بزرگوار صادق می باشد.پدر ارجمند ایشان امام محمدباقر (ع) و مادر گرامی شان (ام فروه) نام دارد.

امام صادق(ع)در سال 114به امامت رسیدند.دوران امامت آن بزرگوار مصادف با اواخر حکومت امویان واوایل حکومت عباسیان است.

اگر خدا کفیل است......................غصه چرا؟

اگر رزق تقسیم شده است..............حرص چرا؟

اگر دنیا فریبنده است..................اعتماد به آن چرا؟

اگر بهشت حق است.................. تظاهر به ایمان چرا؟

اگر قبر حق است..........................ساختمان مجلل چرا؟

اگر جهنم حق است...........................این همه ناحقی چرا؟

اگر حســـاب حق است.............................جمع مال حرام چرا؟

اگر قیامت حق است...............................خیانت به مال مردم چرا؟

در مورد ویژگى‏ هاى مسجد کوفه از دیدگاه آیات قرآن به همین مقدار بسنده کرده،فضایل برجسته‏ ى آن را از منظر احادیث وارده از پیشوایان معصوم به صورت فشرده در این جا مى ‏آوریم و یاد آور مى‏شویم که نقل همه‏ى احادیث وارده در این صفحات نمى ‏گنجد.

پیشواى پروا پیشگان،امیرمؤمنان(علیه‏ السلام) میفرماید:
اربعَعةٌ مِن قُصُور الجنّةِ فى الدُّنیا:
المسجِدُ الحرامُ و مسجدُ الرّسوُلِ و مسجدُ بیتِ المقدِسِ و مسجِدُ الکوفَةِ
چهار قصر از قصرهاى بهشتى در دنیاست:
1) مسجد الحرام، 2) مسجد النّبى، 3) مسجد اقصى، 4) مسجد کوفه
در حدیث دیگرى به هنگام شمارش قصرهاى چهارگانه فرمود:
و مسجِدُ الکُوفَةِ و هُوَ قُبَّةُ الاِسلامِ
و مسجد کوفه که آن «قبة الاسلام» است.
تعبیر«قبة الاسلام»را رسول اکرم(صلّى ‏اللهُ‏ علیه ‏وآله‏ وسلّم)در مورد حرم مطهرسالار شهیدان، و جناب سلمان در مورد کوفه به کار برده بودند.
حضرت امام صادق (علیه‏ السلام) فرمود:
مسافر در چهار جا مى ‏تواند نمازش را کامل بخواندک 1) مسجد الحرام، 2) مسجد النبى، 3) مسجد کوفه، 4) حرم امام حسین(صلوات‏ الله‏ علیه)

شمیم انتظار

در منابع فراوانى فرو ریختن دیوار مسجد اعظم کوفه را در شمار نشانه‏ هاى ظهور آخرین امام نور بر شمرده‏اند،که در برخى از احادیث به صورت شفاف بیان شده است.
حضرت امام صادق(علیه‏ السلام) در این رابطه مى ‏فرماید

اذا هَدَمَ حائِطُ مَسجِدِ الکُوفَةِ مِماّ یَلى دارَ عَبدِ اللّهَ بنِ مَسعُودٍ،فَعِندَ ذلِکَ زَوالُ مُلکِ القَومِ و عندَ زَوالِهِ خُرُوجُ القائِمِ (عجّل‏اللّه‏ تعالى‏ فرجه ‏الشّریف
هنگامى که دیوار مسجد کوفه از سمت خانه‏ى عبدالله بن مسعود فرو بریزد،سیطره ‏ى قوم از بین مى ‏رود و هنگامه‏ ى ظهور قائم (عجّل‏اللّه ‏تعالى ‏فرجه‏ الشّریف) فرا مى‏ رسد
علامه‏ ى مجلسى از صاحب «العدد القویّه» نقل کرده که دیوار مسجد کوفه فرو ریخت و این نشانه به وقوع پیوست،صاحب تاریخ کوفه نیز میگوید:

قسمتى از دیوار مسحد کوفه از سمت خانه‏ ى مختار فرو ریخت و یوسف بن عمر آن را ساخت یکى دیگر از نشانه ‏هاى ظهور کشتار دسته جمعى در نزد مسجد کوفه است.

امام صادق (علیه‏السلام) در این رابطه مى‏ فرماید:
اِنَّ لِوُلدِ فُلانٍ عِندَ مَسجِدِ کُم - یعنى مسجد الکوفة - لَوَقعَةً عَرُبَة،یُقتَلُ فیها اربَعَةُ آلافٍ مِن بابِ الفیلِ الى اصحابِ الصّابُونِ
براى فرزندان فلان،در روز جمعه‏ اى در نزد مسجد شما(مسجد کوفه)حادثه‏ اى هست که در آن در میان باب فیل تا اصحاب صابون،4000 نفر کشته می‏شود،ازاین رهگذر ازاین مسیر به شدت دورى بجویید.

قلب حرم خداست،در حرم خدا غیر خدا را جای مده.

(بحار الانوار جلد 67 ص25)

شخصی از امیر مؤمنان علی(ع) سوال کرد شما چگونه به این مقام رسیدید؟

حضرت فرمودند : جلوی در خانه دل نشستم و غیر خدا را راه ندادم.

وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ

فتنه انگیزی از کشتار سخت تر (و بدتر) است

و اذکر ربک فی نفسک تضـرعـا و خیفة
و دون الجهر من القول بالغـدو و الأصال

هر صبح و عصر،پـروردگارت رو پیش خودت،
با خوف و تضرع،و با صدای آهستـه یاد کن.

 
غیر از آثار فردی و اجتماعی نماز جماعت(که به آنها اشاره خواهدشد)پاداش‏ های عظیمی برای آن بیان شده که در اینجا به بعضی ازروایات،اشاره می‏شود.از رسولخدا(ص)نقل شده که: «من سمع النداء فلم یجبه من غیرعلة فلا صلاة له‏» (۱) نماز کسی که صدای اذان را بشنود و بی دلیل،در نماز جماعت ‏مسلمانان شرکت نکند،ارزشی ندارد.  
در حدیث،تحقیر نماز جماعت،به منزله تحقیر خداوند بشمار آمده‏ است:«من حقره فانما یحقر الله‏»(۲) شرکت دائم در نماز جماعت،انسان را از منافق شدن بیمه می‏کند.(۳) و برای هر گامی که به سوی نماز جماعت و مسجد برداشته شود،ثواب ‏و حسنه در نظر گرفته شده است.(۴) همین که کسی برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج ‏می‏شود،یا در مسجد،در انتظارنماز جماعت ‏به سر می‏برد پاداش کسی ‏را دارد که در این مدت،به نماز مشغول بوده است.(۵) تعداد حاضران در نماز جماعت،هر چه بیشتر باشد،پاداش آن بیشتراست.این کلام رسول خداست که فرمود:«ماکثر فهواحب الی الله‏»(۶)حدیث جالبی دربیان فضیلت نماز جماعت است که قسمتی از آن ‏در رساله‏ های عملیه هم ذکر شده است.ترجمه تمام حدیث چنین است:

اگر اقتدا کننده ۱ نفر باشد،پاداش ۱۵۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۲ نفر باشد،پاداش ۶۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۳ نفر باشد،پاداش ۱۲۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۴ نفر باشد،پاداش ۲۴۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۵ نفر باشد،پاداش ۴۸۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۶ نفر باشد،پاداش ۹۶۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۷ نفر باشد،پاداش ۱۹۲۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۸ نفر باشد،پاداش ۳۶۴۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کنندگان و امام جماعت ‏به ۱۰ نفر رسیدند،پاداش‏۷۲۸۰۰نمازدارد.  

محتوای سوره:

بیان سنن آفرینش و اسرار پیچیده خلقت است.در این سوره از روى نظام آفرینش و یک سلسله قوانین طبیعى و رموز جهان هستى،با بیانى متین و تعبیرى استوار،پرده برداشته شده كه با آخرین تحولات و حقایق ثابت علمى،كاملاً موافقت دارد و چنین شرح و بسط و عنایت كاملى به بیان حقایق و سنن جهان آفرینش از خصایص این سوره است.از این نظر،این سوره در قرآن مانندى ندارد و آیات مربوط به این قسمت را باید از «معجزات علمى» قرآن شمرد كه شرح و تفسیر آنها كاملاً درخور دقت و اهمیت است و در حقیقت از دلایل رسالت پیامبر گرامى به شمار مى‏رود.
از این بیان، هدف سوره نیز روشن شد؛زیرا هدف سوره به گواهى مضامین آیات آن، تشریح دلایل توحید و طرح براهین یگانگى وى،كه اساس دعوت پیامبر را تشكیل مى‏دهد،مى‏باشد و در نتیجه، اثبات رسالت پیامبر و آسمانى بودن كتاب اوست.از این جهت در آغاز و پایان سوره، صحت رسالت و حقانیت كتاب وى مورد عنایت قرار گرفته است.
فضیلت و خواص سوره رعد
رعد؛ سیزدهمین سوره قرآن كه مدنی و دارای 43 آیه می باشد.
روایت از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم:«هرکه سوره رعد را قرائت نماید خداوند ده برابر تعداد همه ابرهای گذرنده،در گذشته و حال و آینده به او حسنه عنایت می فرماید و در روز قیامت از وفا کنندگان به عهد الهی خواهد بود.»¹

امام صادق علیه السلام فرمودند:«هر کس سوره رعد را زیاد قرائت نماید،هیچ گاه دچار صاعقه نخواهد شد حتی اگر ناصبی باشد و اگر مؤمن باشد بدون حساب وارد بهشت می شود و حق شفاعت درباره همه خانواده و برادران و آشنایانش را دارد.»²


آثار و برکات سوره رعد

1) جهت زوال ملک ستمگر

نقل از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم:«هرکس سوره رعد را در تاریکی شب زیر نور آتش و بعد از نماز عشاء بنویسد و بر خود بیاویزد و همان ساعت بر در خانه حاکم و سلطان ستمگر و زورگویی برود، موجب زوال ملک و هلاکت او می شود.»³




(1) مجمع البیان، ج6،ص6
(2) ثواب الاعمال، ص107
(3)تفسیر البرهان،ج3 ص221
منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی محسن آشتیانی، سید محسن موسوی،ص 117»

خبرگزاری فارس: لبنان به علت جایگاه تاریخی و جغرافیایی خود محل اقامت و تردد بسیاری از انبیای الهی بوده که برخی در همین کشور دفن شده‌اند و بارگاه آنها هنوز هم در این کشور است.

به گزارش خبرنگار فارس در بیروت،برخی از مورخان و دانشمندان باستان شناسی عرب و لبنانی معتقدند که تعداد زیادی از پیامبران الهی در زمان خود از لبنان دیدار کرده‌اند یا در آنجا اقامت گزیده‌اند،برخی نیز در همانجا رحلت کرده و به خاک سپرده شده‌اند.برخی مقبره‌ها برای این پیامبران در بخش های مختلف لبنان وجود دارد.

ازمهم ترین مناطق دینی بقاع روستای النبی شیث است که به علت نسبت به این پیامبر الهی به این نام خوانده شده است،در روستای مشغره واقع در بقاع غربی نیز مزار نون بن افراییم بن یوسف صدیق قرار دارد،مسجدی نیز در اطراف این مقام برای نماز و دعا ساخته شده است، این مسجد به "النبی" مشهور است.

همچنین موسی سلمان یاسین باستان شناس می گوید که در این روستا نشانه هایی آشکار از ستونها و سنگ ها و ضریح یکی از نوه های حضرت نون نیز بر بالای صخره ای مرتفع وجود دارد.

 یکی از بناهای تاریخی و مذهبی شهرستان شوش،آرامگاه دعبل بن خزاعی است حسن بن علی معروف به دعبل خزاعی شاعر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) متولد سال۱۳۴و همزمان عصر چهار امام بود.

در بخش شمالی شهر باستـانی شوش،در قبـرستان قدیمی این شهر آرامگاه شخصیتی واقع شده که یکی ازچهره های بزرگ فرهنگی جهان تشیع درقرون دوم و سوم هجری بشمارمیرود. شخصیتی که تـوانست با نبوـغ بی نظیر خود،شیعیان را اعتلای بیشتری بخشد.

او می توانست با استعداد و توانایی های خود ازبهترین جایگاه اجتماعی برخوردار گردد و بهترین و راحت ترین زندگی را برای خود فراهم کند؛ وی در روزگاری می زیست که خلفای بنی عباس ظالمانه تمام امور زندگی مردم را در دست داشتند؛بیشتر این خلفا به سرودن و شنیدن شعر،به ویژه در مدح آنها اهمیتی وافر میدادند.شاعران زیادی در این زمان،با سرودن شعرهایی در مدح ایشان هزاران هزار جایزه و صله دریافت می کردند.اما در این میان شاعران آن زمان تنها دعبل خزاعی بود که به سکه ها و نقره ها پشت کرد؛ و عمری طولانی،اواره ی بیابانها گشت و به جهاد و مبارزه با ظالمان زمانش پرداخت.
آرامگاه وی با معماری زیبای آجری یکی از دیدنی های شمال خوزستان به شمار می رود.

دانیال یکی از پیامبران بنی اسرائیل قـرن هفتم قبل از میلاد است.

دانیال به زبانهای عبری مفهوم(خدا حاکم من است)را دارد.در سال ۶۵۵ قبل از میلاد وی را به دربار «نبوکد نصر» پادشاه بابل به اسارت بردند.وی در آنجا به علوم کلدانیان وزبان مقدس واقف گردید و در حکمت از آنان پیشی گرفت.اولین واقعه ای که سبب نفوذ دانیال نبی گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. بدین گونه پیغمبری خود را آشکار نمود و مورد توجه آن پادشاه قرار گرفت.

وی به همراه عده ای از قوم یهود به ایران مهاجرت نمود و در شوش ساکن شد و در آنجا وفات یافت.آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ قرار دارد.بنای زیارتگاه شامل دو حیاط است.بر روی گنبد مخروطی پله ای قرار دارد که نوع رایج گنبدهای منطقه است.
آرامگاه وی در یکی از دیدنی ها و زیارتگاه های مهم شمال خوزستان به شمار میرود.همچنین دانیال نبی(ع) به پیامبر باران نیز مشهور است.

خورشید فروزان حیات امام علی علیه السلام،در افق روز نوزدهم رمضان سال چهلم هجری در آسمان شهرکوفه به خون نشست و شمشیر مسموم نفاق وکین،فرق انسان عدالت گستری  را شکافت که برترین خلق پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.آنان که می خواستند نور خدا را خاموش کنند،نمی دانستند که اراده الهی،بر مانایی علی علیه السلام استوار است و می بینیم که همچنان،کردار و گفتار امام مؤمنان،چراغ راه مردان خدا و حق جویان و یکتاپرستان جهان است.

امام علی علیه السلام ؛ تجسم عدالت

بررسی نهج البلاغه نشان میدهد که ازدیدگاه امام علی علیه السلام،عدالت در رأس ارزشهای  اسلامی قرار دارد و تمامی ارزش ها به عدالت باز میگردد.

سال 40 هجری قمری:

ضربت خوردن حضرت علی(ع) در مسجد كوفه

عبدالرحمن بن ملجم مرادی،از گروه خوارج و از آن سه نفری بود كه درمكه معظمه با هم پیمان بسته و هم سوگند شدند،كه سه شخصیت مؤثر در جامعه اسلامی،یعنی امام علی بن ابی طالب(ع)،معاویه بن ابی سفیان و عمرو بن عاص را در یک شب واحد ترور كرده و آن ها را به قتل رسانند.

هر كدام به سوی شهرهای محل مأموریت خویش رهسپار شدند و عبدالرحمن بن ملجم مرادی به سوی كوفه رفت و در بیستم شعبان سال 40 قمری وارد این شهر بزرگ شد.(نگاه كنید: بیستم شعبان سال 40 هجری قمری) 

وی به همراهی شبیب بن بجره اشجعی،كه از همفكران وی بود و هر دوی آنها از سوی "قطام بنت علقمه" تحریک و تحریث شده بودند،در سحرگاه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 40 قمری در مسجد اعظم كوفه كمین كرده و منتظر ورود امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع)شدند. (1) هم چنین قطام،شخصی به نام "وردان بن مجالد"را كه از افراد طایفه اش بود،به یاری آن دو نفر فرستاد.(2)

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):«مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُـرَ إِلَى سَیِّدِ شَبَابِ الْجَنَّةِ فَلْیَنْظُرْ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ

عَلِی‏»؛^[1]

پیامبرخدا(ص) فرمود:هر کس دوست دارد تا به آقای جوانان اهل بهشت نظر کند،باید به حسن بن علی نظر نماید.

أنّ النبیّ(ص)کان یأخذُ حسناً فَیَضُمُّه إلیه،ثمّ یقول:«أَللّهُمَّ إنَّ هَذَا إبنِی،وَأنَا أُحِبُّه، فَأَحْبِبْهُ وَأَحِبَّ مَن یُحِبُّه»؛^[2]

پیامبرخدا(ص)

همیشه حسن‏(ع) را می‏‌گرفت و او را به خود می‌‏چسبانید،آنگاه می‏‌فرمود:خدایا! همانا این فرزند من است و من او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار و نیز هر کس که او را دوست می‏‌دارد دوست بدار.

دعای تمام فرشتگان برای روزه‌‌داران و اثـر آن

أَنَّ النَّبِیَّ(ص) قَالَ:«إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَکَّلَ مَلَائِکَتَهُ بِالدُّعَاءِ لِلصَّائِمِینَ وَ قَالَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ

(ع)عَنْ رَبِّهِ أَنَّهُ قَالَ مَا أَمَرْتُ مَلَائِکَتِی بِالدُّعَاءِ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِی إِلَّا اسْتَجَبْتُ لَهُمْ فِیه‏»؛^[3]

پیامبرخدا(ص) فرمود:

خداوند متعال ملائکه‌‌اش را موظّف کرده است که برای روزه‌ داران دعا کنند.و جبرئیل (ع) از سوی خداوند متعال به من خبر داد که فرموده است هیچگاه ملائکه‌‌ام را به دعا برای کسی دستور نداده‌‌ام،مگر اینکه دعای آنها را در حق آن بنده مستجاب خواهم کرد.

هیچ كمالی برای انسان بهتر از شناخت جا‌یگاه خود در نظام هستی،نیست،و جا‌یگاه انسان همان بندگی و‌ عبود‌یت است نه ادعای كبریایی،چنانكه رتبه خداوند سبحان همان ربوبیت اوست،از این رو برای انسان همین فخر بس كه مولای او،وی را به عنوان عبد صالح بستا‌ید، چنانكه درباره‌‌ حضرت سلیمان فرمود:

"و وهبنا لداود سلیمان نعم العبد انه اوّاب."(1)

دلیل بنده‌‌ صالح بودن سلیمان نیزا‌ین است كه او،"اوّاب"است ومكرر به مولای خود رجوع میكند.

بنابر این، هم پدر(حضرت داود) اوّاب است:

"و اذكر عبدنا داود ذا الأید إنّه أوّاب"(2)،و هم فرزند(سلیمان) و ‌سلسله جلیله آنها سلسله‌‌ اوّابین است.یعنی آنان كاری را بدون رجوع الی الله انجام نمی‌دهند.اگربرای آن كار دستور ‌یافتند انجام میدهند و توفیق انجام را هم از‌ جانب خدای سبحان می‌دانند،از ‌این رو ‌آنان می توانند بگویند:

"إن صـلاتی و نسكی و محیـای و ممـاتی لله ربّ العـالمین"(3)،بدین جهت از فضـا‌یل خـود چنیـن

سخن می‎گو‌یند:

"الحمدلله الّذی فضلنا علی كثیـر ‌من عبـاده المؤمنین"(4) آنان همه‌‌ نعمتها را از خــدا می‌دانند و

زبانشان هم به انعام الهی گو‌یاست.

ا‌ین دو مطلب را قرآن كر‌یم آورده است كه اولاً:

هر نعمتی كه به شما رسیده است،از جانب خداست:

"و ما بكم من نعمةٍ فمن الله"(5) و ثانیاً آثار تنعّم در افعال و اقوال شما ظاهر باشد:

"و اما بنعمة ربـک فحـدِّث"(6)؛ نه تنها معتقد باش كه نعمت از جـانب خــداست،بلكه به زبان هم

بیاور و تنها از متنعم سخن نگو بلكه از منعم بودن خدا هم حد‌یث كن.

نگو: عالمم،متمكنّم،بلكه بگو: خدا را شكر كه عالمم كرد،تمكینم داد و...

كسی كه فقط نعمت را می‎بیند د‌ید مادّی دارد.

اما كسی كه منعم را می‎بیند،بینشی الهی دارد.

از پیامبران الهی است که نامش فقط دو بار در قرآن یاد شده است

(مریم،56؛ انبیاء،85).

طبری می نویسد او  جـد پـدر نـوح(ع) بوده و اسمش در تـورات اخنوخ است.

بعضی نام او را با کلمه درس هم ریشه می دانند.

او اولین کسی  است که با قلـــم نـوشتـه و خیـاطـی کرده است و گفته اند خــداوند به او نجـوم و

حساب و هیأت آموخت.

گفته شده که ادریس همانند عیسی(ع) در حالی که زنده بـود به آسمان ششم فــرا بـرده شد.

بعضی نیز گفته اند که این رفعت (فرا بردن) مکانی نبوده،بلکه معنوی بـوده است.

خدایا

مگذار،برای پناه از خطر دعــــــــا کنم.

بگذار،در مقابل خطر،بی ترس و بیم باشم !

مگذار،چاره های رنـج را جستجو کنم .

بگذار،دلی تمنا کنم که بر رنج فائق بیابد !

مگذار،که در رزمگاه زندگی هم ڀیمان ها را به طلبم .

بگذار،بر نیروی خویش متکی باشم !

مگذار،که در اضطـراب تـرسنـاک،نجـــات را آرزو کنم

بگذار،تمنـای تحمل و حصول آزادی را داشته باشم !

مگذار،بـزدل بوده برکت تـو را فقط در کامروایی بدانم .

با مردم آن‌گونه نشست و برخاست کن که دوست داری، با تو رفتار کنند.

.

بخشش پیش از درخواست، بزرگ‌ترین بزرگواری‌هاست.

.

شوخی، بزرگی و ابهت را از میان می‌برد. شخص

ساکت از بزرگی و وقار بیشتری بهره‌مند است.

.

سرآمد عقل، برخورد نیکو و شایسته با مردم است.

.

گنــاه و اشتبــاه دیگــران را به زودی سـرزنش مکن و

میان او و اشتباهش راهی برای عذرخواهی قرار بده.

.

والاترین جایگاه نزد خداوند از آنِ کسی است که به

 حقــوق مــردم آشنـا باشد و در برآوردن آن بکـوشد.

.

بخل،سرآمد همه بـدی‌ها و زشتی‌هاست و

محبت و دوستـی را از دلـها بیـــرون می‌کند.

موضوع این نوشتاردعایی است منسوب به امام سجّاد(ع)که آن حضرت به خداوند عرضه میدارد: “خدایا من در کلبه کوچک خود چیزی دارم که تو در عرش خودت هم نداری:من چون تویی را دارم و تو مثل خودت را نداری!”.

این جمله به صورت های مختلفی در بین بعضی از افراد شنیده می شود از جمله:

۱.“همان متن دعایی که در بالا نقل شده است”.

۲.“خدایا من در این خانۀ درویشی خود چیزی دارم که تو در عرش آسمانیت آن را نداری من خدایی مثل تو دارم ولی تو خدایی مثل خود نداری”.

۳.”خدایا من در کلبه گدائی خود چیزی را دارم که تو در عرش کیریائی خود نداری من چون تویی دارم و تو چون خود نداری”.

اما گوینده این سخن کیست؟بعضی این سخن را به امام سجاد(ع) و در جای دیگری به امام جعفر صادق(ع)و بعضی آن را به حضرت موسی(ع)[۱] نسبت داده اند،اما هیچ آدرسی برای این نسبت بیان نشده است.به هر حال علی رغم جست و جوهای فراوان دلیلی برای استناد این سخن به یکی از ائمه معصومین(ع) پیدا نکردیم.

حضرت خدیجه سلام الله علیها مادر امت

سخن از حضرت خدیجه،سخن از یک دنیا عظمت و پایداری و استقامت درراه هدف است.به حق قلم فرسایی در باره کسی که خداوند بر او سلام و درود فرستاد،بسی مشکل است.اما به مصداق«مالا یدرک‏ کله لا یترک کله،»به بررسی گوشه ‏هایی از شخصیت و زندگی این‏ بزرگ بانو می ‏پردازیم:

ولادت و خانواده
 
حضرت خدیجه(س)68 سال قبل از هجرت بدنیا آمد.خانواده‏ای که‏ خدیجه را پرورش داد،از نظر شرافت‏ خانوادگی ونسبت‏ های‏ خویشاوندی،درشمار بزرگترین قبیله‏ های عرب جای داشت.این‏ خاندان درهمه حجاز نفوذ داشت.آثار بزرگی ونجابت و شرافت از کردار و گفتار خدیجه پدیدار بود.
حضرت خدیجه(س) از قبیله هاشم بود و پدر و اقوامش از ثروتمندان قریش‏ بـودند.پدرش خویلدبن اسدقریشی نام داشت.مادرش فاطمه دختر زائد بن اصم بود.

اخلاق حضرت خدیجه (س)

حضرت خدیجه(س)در بین اقوام خود یگانه و ممتاز و میان اقران کم نظیربود.او به فضیلت اخلاقی و پذیرایی ‏های شایان بسیار معروف بود وبدین جهت زنان مکه به وی حسد می‏ ورزیدند.
دخترت خویلد در سجایا و کمالات اخلاقی زبانزد و نمونه بود و به‏ حق ایشان کفو خوبی برای پیامبر(ص) بود.بی‏ تردید می‏توان گفت‏ که این سجایا و فضایل اخلاقی سبب شد تا خدیجه برای همسری پیامبراکرم(ص)شایسته شمرده شود.طبق روایات،او برای پیامبراکرم(ص) یاوری صادق بود.

حضرت خدیجه(س) در دوران جاهلیت

حضرت خدیجه علیهاالسلام در دوران جوانی با تشکیل کاروان‏های تجاری به کسب درآمدپرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت اندوزی قرار داده بودند،به تجارت روی آورده بود.
تاریخ‏ نگاران،بارها از او با عنوان‏ هایی همچون «بانـوی دوراندیش و خردمند»یا«بانـوی عاقل» ی‏اد کرده ‏اند.حضرت خدیجه علیهاالسلام یکی از ثروتمندترین مکه بود،ولی هرگز از یاری فقیران  روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه‏گاه نیازمندان بود.کرم،سخاوت، دوراندیشی،درایت،عفت و پاک‏دامنی،از وی بانـویی پرهیزکار و مورد احتـرام ساخته بـود.لقب «بانـوی بانـوان قریش»که درآن زمان به وی داده شد،نشان دهنده جایگاه او درمیان مردم است.

آیا حضرت خدیجه (س) قبل از پیامبر (ص) ازدواج کرده بود؟
 
معروف است که حضرت قبل از ازدواج با پيامبر صلی الله عليه و آله دو مرتبه ازدواج نموده‌اند.
هرچند این مطلب که پیامبراکرم(ص)سومین همسر خدیجه بود،نزد عامه و خاصه معروف است; ولی مورد تأیید همگان نیست.

جمعی از مورخان و بزرگان،نظرمخالف دارند;برای مثال «ابوالقاسم کوفی‏»،«احمدبلاذری‏»،«علم الهدی‏»،(سیدمرتضی)درکتاب «شافی‏» و«شیخ طوسی‏» در «تلخیص شافی‏» آشکارا می‏گویند که خدیجه،هنگام ازدواج با پیامبر،«عذرا» بود.

این معنا را علامه‏ مجلسی نیز تأیید کرده است.او می ‏نویسد:«صاحب کتاب انوارو البدء» گفته است که زینب و رقیه دختران هاله،خواهر خدیجه ‏بودند.
برخی از معاصران نیز چنین ادعا کرده ‏اند و برای اثبات ادعای‏ خود کتابهایی نوشته ‏اند.

مناجات المحبین از دعای خمس عشره امام سجاد علیه السلام

به نام خداى بخشاینده مهربان   

خدایا نیست که شیرینى محبت تو را چشیده باشد

قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از

براى قرب و دوستیت برگزیده‏اى و براى عشق و محبتت

و قـدرت راضیش ساختـه و به دیدن رویت به او نعمت

و از غــم هجران و فـراقت پنـاهش داده و در

به معرفت خویش مخصوصش کرده و براى پرستش و عبادتت

و براى مشاهده جمالت انتخابش کردى و رویش را براى خودت

و تنها بدانچه نـزد تو است راغبش کردى و ذکر خویش

و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان

و بریدى از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد

شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است و روزگارشان

ترس تو ریزان و دلهاشان به محبتت آویزان و

اى که انوار قدسش براى دیدگان دوستانش در کمال

از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت

و تو را در پیش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد و از تو

مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنى که

و مرا از جمله سعادتمندان و بهره‏مندان نزد خود

قرار دهى اى پاسخ دهنده اى مهربانترین مهربانان

امام جواد(ع)

 

حضرت امام علی علیه‌السلام:

اگر برادرت از تـو پیوند برید تـو خود را به او پیوند ده و اگر از تـو دوری کرد،با او مهربان باش و به او نزدیک شو،و اگر گناهی کرد،عذرش را بپذیر،چنان که گویی تـو غلام او هستی و او ولی‌نعمت توست.عـذر برادرت را بپذیـر و اگر عذری نداشت برایش عذری بتراش

حضرت امام علی علیه‌السلام

در سفارش به محمد‌بن حنفیه می‌فرماید:

به صرف شک و تردید از برادرت مَبُـر و بدون آنکه از او بخواهی رضایت تـو را بدست آورد با وی قطع رابطه مکن و ممکن است عذری داشته باشد و تو (بی‌جهت) او را سرزنش کنی.عـذر‌خواهیِ معذرت‌ خواه را راست گوید یا دروغ،بپذیر تا شفاعت شامل حال تـو بشود.