و اذکر ربک فی نفسک تضـرعـا و خیفة
و دون الجهر من القول بالغـدو و الأصال

هر صبح و عصر،پـروردگارت رو پیش خودت،
با خوف و تضرع،و با صدای آهستـه یاد کن.

 
غیر از آثار فردی و اجتماعی نماز جماعت(که به آنها اشاره خواهدشد)پاداش‏ های عظیمی برای آن بیان شده که در اینجا به بعضی ازروایات،اشاره می‏شود.از رسولخدا(ص)نقل شده که: «من سمع النداء فلم یجبه من غیرعلة فلا صلاة له‏» (۱) نماز کسی که صدای اذان را بشنود و بی دلیل،در نماز جماعت ‏مسلمانان شرکت نکند،ارزشی ندارد.  
در حدیث،تحقیر نماز جماعت،به منزله تحقیر خداوند بشمار آمده‏ است:«من حقره فانما یحقر الله‏»(۲) شرکت دائم در نماز جماعت،انسان را از منافق شدن بیمه می‏کند.(۳) و برای هر گامی که به سوی نماز جماعت و مسجد برداشته شود،ثواب ‏و حسنه در نظر گرفته شده است.(۴) همین که کسی برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج ‏می‏شود،یا در مسجد،در انتظارنماز جماعت ‏به سر می‏برد پاداش کسی ‏را دارد که در این مدت،به نماز مشغول بوده است.(۵) تعداد حاضران در نماز جماعت،هر چه بیشتر باشد،پاداش آن بیشتراست.این کلام رسول خداست که فرمود:«ماکثر فهواحب الی الله‏»(۶)حدیث جالبی دربیان فضیلت نماز جماعت است که قسمتی از آن ‏در رساله‏ های عملیه هم ذکر شده است.ترجمه تمام حدیث چنین است:

اگر اقتدا کننده ۱ نفر باشد،پاداش ۱۵۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۲ نفر باشد،پاداش ۶۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۳ نفر باشد،پاداش ۱۲۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۴ نفر باشد،پاداش ۲۴۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۵ نفر باشد،پاداش ۴۸۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۶ نفر باشد،پاداش ۹۶۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۷ نفر باشد،پاداش ۱۹۲۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کننده ۸ نفر باشد،پاداش ۳۶۴۰۰نماز داده می‏شود.  
اگر اقتدا کنندگان و امام جماعت ‏به ۱۰ نفر رسیدند،پاداش‏۷۲۸۰۰نمازدارد.  

محتوای سوره:

بیان سنن آفرینش و اسرار پیچیده خلقت است.در این سوره از روى نظام آفرینش و یک سلسله قوانین طبیعى و رموز جهان هستى،با بیانى متین و تعبیرى استوار،پرده برداشته شده كه با آخرین تحولات و حقایق ثابت علمى،كاملاً موافقت دارد و چنین شرح و بسط و عنایت كاملى به بیان حقایق و سنن جهان آفرینش از خصایص این سوره است.از این نظر،این سوره در قرآن مانندى ندارد و آیات مربوط به این قسمت را باید از «معجزات علمى» قرآن شمرد كه شرح و تفسیر آنها كاملاً درخور دقت و اهمیت است و در حقیقت از دلایل رسالت پیامبر گرامى به شمار مى‏رود.
از این بیان، هدف سوره نیز روشن شد؛زیرا هدف سوره به گواهى مضامین آیات آن، تشریح دلایل توحید و طرح براهین یگانگى وى،كه اساس دعوت پیامبر را تشكیل مى‏دهد،مى‏باشد و در نتیجه، اثبات رسالت پیامبر و آسمانى بودن كتاب اوست.از این جهت در آغاز و پایان سوره، صحت رسالت و حقانیت كتاب وى مورد عنایت قرار گرفته است.
فضیلت و خواص سوره رعد
رعد؛ سیزدهمین سوره قرآن كه مدنی و دارای 43 آیه می باشد.
روایت از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم:«هرکه سوره رعد را قرائت نماید خداوند ده برابر تعداد همه ابرهای گذرنده،در گذشته و حال و آینده به او حسنه عنایت می فرماید و در روز قیامت از وفا کنندگان به عهد الهی خواهد بود.»¹

امام صادق علیه السلام فرمودند:«هر کس سوره رعد را زیاد قرائت نماید،هیچ گاه دچار صاعقه نخواهد شد حتی اگر ناصبی باشد و اگر مؤمن باشد بدون حساب وارد بهشت می شود و حق شفاعت درباره همه خانواده و برادران و آشنایانش را دارد.»²


آثار و برکات سوره رعد

1) جهت زوال ملک ستمگر

نقل از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم:«هرکس سوره رعد را در تاریکی شب زیر نور آتش و بعد از نماز عشاء بنویسد و بر خود بیاویزد و همان ساعت بر در خانه حاکم و سلطان ستمگر و زورگویی برود، موجب زوال ملک و هلاکت او می شود.»³




(1) مجمع البیان، ج6،ص6
(2) ثواب الاعمال، ص107
(3)تفسیر البرهان،ج3 ص221
منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی محسن آشتیانی، سید محسن موسوی،ص 117»

خبرگزاری فارس: لبنان به علت جایگاه تاریخی و جغرافیایی خود محل اقامت و تردد بسیاری از انبیای الهی بوده که برخی در همین کشور دفن شده‌اند و بارگاه آنها هنوز هم در این کشور است.

به گزارش خبرنگار فارس در بیروت،برخی از مورخان و دانشمندان باستان شناسی عرب و لبنانی معتقدند که تعداد زیادی از پیامبران الهی در زمان خود از لبنان دیدار کرده‌اند یا در آنجا اقامت گزیده‌اند،برخی نیز در همانجا رحلت کرده و به خاک سپرده شده‌اند.برخی مقبره‌ها برای این پیامبران در بخش های مختلف لبنان وجود دارد.

ازمهم ترین مناطق دینی بقاع روستای النبی شیث است که به علت نسبت به این پیامبر الهی به این نام خوانده شده است،در روستای مشغره واقع در بقاع غربی نیز مزار نون بن افراییم بن یوسف صدیق قرار دارد،مسجدی نیز در اطراف این مقام برای نماز و دعا ساخته شده است، این مسجد به "النبی" مشهور است.

همچنین موسی سلمان یاسین باستان شناس می گوید که در این روستا نشانه هایی آشکار از ستونها و سنگ ها و ضریح یکی از نوه های حضرت نون نیز بر بالای صخره ای مرتفع وجود دارد.

 یکی از بناهای تاریخی و مذهبی شهرستان شوش،آرامگاه دعبل بن خزاعی است حسن بن علی معروف به دعبل خزاعی شاعر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) متولد سال۱۳۴و همزمان عصر چهار امام بود.

در بخش شمالی شهر باستـانی شوش،در قبـرستان قدیمی این شهر آرامگاه شخصیتی واقع شده که یکی ازچهره های بزرگ فرهنگی جهان تشیع درقرون دوم و سوم هجری بشمارمیرود. شخصیتی که تـوانست با نبوـغ بی نظیر خود،شیعیان را اعتلای بیشتری بخشد.

او می توانست با استعداد و توانایی های خود ازبهترین جایگاه اجتماعی برخوردار گردد و بهترین و راحت ترین زندگی را برای خود فراهم کند؛ وی در روزگاری می زیست که خلفای بنی عباس ظالمانه تمام امور زندگی مردم را در دست داشتند؛بیشتر این خلفا به سرودن و شنیدن شعر،به ویژه در مدح آنها اهمیتی وافر میدادند.شاعران زیادی در این زمان،با سرودن شعرهایی در مدح ایشان هزاران هزار جایزه و صله دریافت می کردند.اما در این میان شاعران آن زمان تنها دعبل خزاعی بود که به سکه ها و نقره ها پشت کرد؛ و عمری طولانی،اواره ی بیابانها گشت و به جهاد و مبارزه با ظالمان زمانش پرداخت.
آرامگاه وی با معماری زیبای آجری یکی از دیدنی های شمال خوزستان به شمار می رود.

دانیال یکی از پیامبران بنی اسرائیل قـرن هفتم قبل از میلاد است.

دانیال به زبانهای عبری مفهوم(خدا حاکم من است)را دارد.در سال ۶۵۵ قبل از میلاد وی را به دربار «نبوکد نصر» پادشاه بابل به اسارت بردند.وی در آنجا به علوم کلدانیان وزبان مقدس واقف گردید و در حکمت از آنان پیشی گرفت.اولین واقعه ای که سبب نفوذ دانیال نبی گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. بدین گونه پیغمبری خود را آشکار نمود و مورد توجه آن پادشاه قرار گرفت.

وی به همراه عده ای از قوم یهود به ایران مهاجرت نمود و در شوش ساکن شد و در آنجا وفات یافت.آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ قرار دارد.بنای زیارتگاه شامل دو حیاط است.بر روی گنبد مخروطی پله ای قرار دارد که نوع رایج گنبدهای منطقه است.
آرامگاه وی در یکی از دیدنی ها و زیارتگاه های مهم شمال خوزستان به شمار میرود.همچنین دانیال نبی(ع) به پیامبر باران نیز مشهور است.

خورشید فروزان حیات امام علی علیه السلام،در افق روز نوزدهم رمضان سال چهلم هجری در آسمان شهرکوفه به خون نشست و شمشیر مسموم نفاق وکین،فرق انسان عدالت گستری  را شکافت که برترین خلق پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.آنان که می خواستند نور خدا را خاموش کنند،نمی دانستند که اراده الهی،بر مانایی علی علیه السلام استوار است و می بینیم که همچنان،کردار و گفتار امام مؤمنان،چراغ راه مردان خدا و حق جویان و یکتاپرستان جهان است.

امام علی علیه السلام ؛ تجسم عدالت

بررسی نهج البلاغه نشان میدهد که ازدیدگاه امام علی علیه السلام،عدالت در رأس ارزشهای  اسلامی قرار دارد و تمامی ارزش ها به عدالت باز میگردد.

سال 40 هجری قمری:

ضربت خوردن حضرت علی(ع) در مسجد كوفه

عبدالرحمن بن ملجم مرادی،از گروه خوارج و از آن سه نفری بود كه درمكه معظمه با هم پیمان بسته و هم سوگند شدند،كه سه شخصیت مؤثر در جامعه اسلامی،یعنی امام علی بن ابی طالب(ع)،معاویه بن ابی سفیان و عمرو بن عاص را در یک شب واحد ترور كرده و آن ها را به قتل رسانند.

هر كدام به سوی شهرهای محل مأموریت خویش رهسپار شدند و عبدالرحمن بن ملجم مرادی به سوی كوفه رفت و در بیستم شعبان سال 40 قمری وارد این شهر بزرگ شد.(نگاه كنید: بیستم شعبان سال 40 هجری قمری) 

وی به همراهی شبیب بن بجره اشجعی،كه از همفكران وی بود و هر دوی آنها از سوی "قطام بنت علقمه" تحریک و تحریث شده بودند،در سحرگاه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سال 40 قمری در مسجد اعظم كوفه كمین كرده و منتظر ورود امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع)شدند. (1) هم چنین قطام،شخصی به نام "وردان بن مجالد"را كه از افراد طایفه اش بود،به یاری آن دو نفر فرستاد.(2)

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):«مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُـرَ إِلَى سَیِّدِ شَبَابِ الْجَنَّةِ فَلْیَنْظُرْ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ

عَلِی‏»؛^[1]

پیامبرخدا(ص) فرمود:هر کس دوست دارد تا به آقای جوانان اهل بهشت نظر کند،باید به حسن بن علی نظر نماید.

أنّ النبیّ(ص)کان یأخذُ حسناً فَیَضُمُّه إلیه،ثمّ یقول:«أَللّهُمَّ إنَّ هَذَا إبنِی،وَأنَا أُحِبُّه، فَأَحْبِبْهُ وَأَحِبَّ مَن یُحِبُّه»؛^[2]

پیامبرخدا(ص)

همیشه حسن‏(ع) را می‏‌گرفت و او را به خود می‌‏چسبانید،آنگاه می‏‌فرمود:خدایا! همانا این فرزند من است و من او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار و نیز هر کس که او را دوست می‏‌دارد دوست بدار.

دعای تمام فرشتگان برای روزه‌‌داران و اثـر آن

أَنَّ النَّبِیَّ(ص) قَالَ:«إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَکَّلَ مَلَائِکَتَهُ بِالدُّعَاءِ لِلصَّائِمِینَ وَ قَالَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ

(ع)عَنْ رَبِّهِ أَنَّهُ قَالَ مَا أَمَرْتُ مَلَائِکَتِی بِالدُّعَاءِ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِی إِلَّا اسْتَجَبْتُ لَهُمْ فِیه‏»؛^[3]

پیامبرخدا(ص) فرمود:

خداوند متعال ملائکه‌‌اش را موظّف کرده است که برای روزه‌ داران دعا کنند.و جبرئیل (ع) از سوی خداوند متعال به من خبر داد که فرموده است هیچگاه ملائکه‌‌ام را به دعا برای کسی دستور نداده‌‌ام،مگر اینکه دعای آنها را در حق آن بنده مستجاب خواهم کرد.

هیچ كمالی برای انسان بهتر از شناخت جا‌یگاه خود در نظام هستی،نیست،و جا‌یگاه انسان همان بندگی و‌ عبود‌یت است نه ادعای كبریایی،چنانكه رتبه خداوند سبحان همان ربوبیت اوست،از این رو برای انسان همین فخر بس كه مولای او،وی را به عنوان عبد صالح بستا‌ید، چنانكه درباره‌‌ حضرت سلیمان فرمود:

"و وهبنا لداود سلیمان نعم العبد انه اوّاب."(1)

دلیل بنده‌‌ صالح بودن سلیمان نیزا‌ین است كه او،"اوّاب"است ومكرر به مولای خود رجوع میكند.

بنابر این، هم پدر(حضرت داود) اوّاب است:

"و اذكر عبدنا داود ذا الأید إنّه أوّاب"(2)،و هم فرزند(سلیمان) و ‌سلسله جلیله آنها سلسله‌‌ اوّابین است.یعنی آنان كاری را بدون رجوع الی الله انجام نمی‌دهند.اگربرای آن كار دستور ‌یافتند انجام میدهند و توفیق انجام را هم از‌ جانب خدای سبحان می‌دانند،از ‌این رو ‌آنان می توانند بگویند:

"إن صـلاتی و نسكی و محیـای و ممـاتی لله ربّ العـالمین"(3)،بدین جهت از فضـا‌یل خـود چنیـن

سخن می‎گو‌یند:

"الحمدلله الّذی فضلنا علی كثیـر ‌من عبـاده المؤمنین"(4) آنان همه‌‌ نعمتها را از خــدا می‌دانند و

زبانشان هم به انعام الهی گو‌یاست.

ا‌ین دو مطلب را قرآن كر‌یم آورده است كه اولاً:

هر نعمتی كه به شما رسیده است،از جانب خداست:

"و ما بكم من نعمةٍ فمن الله"(5) و ثانیاً آثار تنعّم در افعال و اقوال شما ظاهر باشد:

"و اما بنعمة ربـک فحـدِّث"(6)؛ نه تنها معتقد باش كه نعمت از جـانب خــداست،بلكه به زبان هم

بیاور و تنها از متنعم سخن نگو بلكه از منعم بودن خدا هم حد‌یث كن.

نگو: عالمم،متمكنّم،بلكه بگو: خدا را شكر كه عالمم كرد،تمكینم داد و...

كسی كه فقط نعمت را می‎بیند د‌ید مادّی دارد.

اما كسی كه منعم را می‎بیند،بینشی الهی دارد.

از پیامبران الهی است که نامش فقط دو بار در قرآن یاد شده است

(مریم،56؛ انبیاء،85).

طبری می نویسد او  جـد پـدر نـوح(ع) بوده و اسمش در تـورات اخنوخ است.

بعضی نام او را با کلمه درس هم ریشه می دانند.

او اولین کسی  است که با قلـــم نـوشتـه و خیـاطـی کرده است و گفته اند خــداوند به او نجـوم و

حساب و هیأت آموخت.

گفته شده که ادریس همانند عیسی(ع) در حالی که زنده بـود به آسمان ششم فــرا بـرده شد.

بعضی نیز گفته اند که این رفعت (فرا بردن) مکانی نبوده،بلکه معنوی بـوده است.

خدایا

مگذار،برای پناه از خطر دعــــــــا کنم.

بگذار،در مقابل خطر،بی ترس و بیم باشم !

مگذار،چاره های رنـج را جستجو کنم .

بگذار،دلی تمنا کنم که بر رنج فائق بیابد !

مگذار،که در رزمگاه زندگی هم ڀیمان ها را به طلبم .

بگذار،بر نیروی خویش متکی باشم !

مگذار،که در اضطـراب تـرسنـاک،نجـــات را آرزو کنم

بگذار،تمنـای تحمل و حصول آزادی را داشته باشم !

مگذار،بـزدل بوده برکت تـو را فقط در کامروایی بدانم .

با مردم آن‌گونه نشست و برخاست کن که دوست داری، با تو رفتار کنند.

.

بخشش پیش از درخواست، بزرگ‌ترین بزرگواری‌هاست.

.

شوخی، بزرگی و ابهت را از میان می‌برد. شخص

ساکت از بزرگی و وقار بیشتری بهره‌مند است.

.

سرآمد عقل، برخورد نیکو و شایسته با مردم است.

.

گنــاه و اشتبــاه دیگــران را به زودی سـرزنش مکن و

میان او و اشتباهش راهی برای عذرخواهی قرار بده.

.

والاترین جایگاه نزد خداوند از آنِ کسی است که به

 حقــوق مــردم آشنـا باشد و در برآوردن آن بکـوشد.

.

بخل،سرآمد همه بـدی‌ها و زشتی‌هاست و

محبت و دوستـی را از دلـها بیـــرون می‌کند.

موضوع این نوشتاردعایی است منسوب به امام سجّاد(ع)که آن حضرت به خداوند عرضه میدارد: “خدایا من در کلبه کوچک خود چیزی دارم که تو در عرش خودت هم نداری:من چون تویی را دارم و تو مثل خودت را نداری!”.

این جمله به صورت های مختلفی در بین بعضی از افراد شنیده می شود از جمله:

۱.“همان متن دعایی که در بالا نقل شده است”.

۲.“خدایا من در این خانۀ درویشی خود چیزی دارم که تو در عرش آسمانیت آن را نداری من خدایی مثل تو دارم ولی تو خدایی مثل خود نداری”.

۳.”خدایا من در کلبه گدائی خود چیزی را دارم که تو در عرش کیریائی خود نداری من چون تویی دارم و تو چون خود نداری”.

اما گوینده این سخن کیست؟بعضی این سخن را به امام سجاد(ع) و در جای دیگری به امام جعفر صادق(ع)و بعضی آن را به حضرت موسی(ع)[۱] نسبت داده اند،اما هیچ آدرسی برای این نسبت بیان نشده است.به هر حال علی رغم جست و جوهای فراوان دلیلی برای استناد این سخن به یکی از ائمه معصومین(ع) پیدا نکردیم.

حضرت خدیجه سلام الله علیها مادر امت

سخن از حضرت خدیجه،سخن از یک دنیا عظمت و پایداری و استقامت درراه هدف است.به حق قلم فرسایی در باره کسی که خداوند بر او سلام و درود فرستاد،بسی مشکل است.اما به مصداق«مالا یدرک‏ کله لا یترک کله،»به بررسی گوشه ‏هایی از شخصیت و زندگی این‏ بزرگ بانو می ‏پردازیم:

ولادت و خانواده
 
حضرت خدیجه(س)68 سال قبل از هجرت بدنیا آمد.خانواده‏ای که‏ خدیجه را پرورش داد،از نظر شرافت‏ خانوادگی ونسبت‏ های‏ خویشاوندی،درشمار بزرگترین قبیله‏ های عرب جای داشت.این‏ خاندان درهمه حجاز نفوذ داشت.آثار بزرگی ونجابت و شرافت از کردار و گفتار خدیجه پدیدار بود.
حضرت خدیجه(س) از قبیله هاشم بود و پدر و اقوامش از ثروتمندان قریش‏ بـودند.پدرش خویلدبن اسدقریشی نام داشت.مادرش فاطمه دختر زائد بن اصم بود.

اخلاق حضرت خدیجه (س)

حضرت خدیجه(س)در بین اقوام خود یگانه و ممتاز و میان اقران کم نظیربود.او به فضیلت اخلاقی و پذیرایی ‏های شایان بسیار معروف بود وبدین جهت زنان مکه به وی حسد می‏ ورزیدند.
دخترت خویلد در سجایا و کمالات اخلاقی زبانزد و نمونه بود و به‏ حق ایشان کفو خوبی برای پیامبر(ص) بود.بی‏ تردید می‏توان گفت‏ که این سجایا و فضایل اخلاقی سبب شد تا خدیجه برای همسری پیامبراکرم(ص)شایسته شمرده شود.طبق روایات،او برای پیامبراکرم(ص) یاوری صادق بود.

حضرت خدیجه(س) در دوران جاهلیت

حضرت خدیجه علیهاالسلام در دوران جوانی با تشکیل کاروان‏های تجاری به کسب درآمدپرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت اندوزی قرار داده بودند،به تجارت روی آورده بود.
تاریخ‏ نگاران،بارها از او با عنوان‏ هایی همچون «بانـوی دوراندیش و خردمند»یا«بانـوی عاقل» ی‏اد کرده ‏اند.حضرت خدیجه علیهاالسلام یکی از ثروتمندترین مکه بود،ولی هرگز از یاری فقیران  روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه‏گاه نیازمندان بود.کرم،سخاوت، دوراندیشی،درایت،عفت و پاک‏دامنی،از وی بانـویی پرهیزکار و مورد احتـرام ساخته بـود.لقب «بانـوی بانـوان قریش»که درآن زمان به وی داده شد،نشان دهنده جایگاه او درمیان مردم است.

آیا حضرت خدیجه (س) قبل از پیامبر (ص) ازدواج کرده بود؟
 
معروف است که حضرت قبل از ازدواج با پيامبر صلی الله عليه و آله دو مرتبه ازدواج نموده‌اند.
هرچند این مطلب که پیامبراکرم(ص)سومین همسر خدیجه بود،نزد عامه و خاصه معروف است; ولی مورد تأیید همگان نیست.

جمعی از مورخان و بزرگان،نظرمخالف دارند;برای مثال «ابوالقاسم کوفی‏»،«احمدبلاذری‏»،«علم الهدی‏»،(سیدمرتضی)درکتاب «شافی‏» و«شیخ طوسی‏» در «تلخیص شافی‏» آشکارا می‏گویند که خدیجه،هنگام ازدواج با پیامبر،«عذرا» بود.

این معنا را علامه‏ مجلسی نیز تأیید کرده است.او می ‏نویسد:«صاحب کتاب انوارو البدء» گفته است که زینب و رقیه دختران هاله،خواهر خدیجه ‏بودند.
برخی از معاصران نیز چنین ادعا کرده ‏اند و برای اثبات ادعای‏ خود کتابهایی نوشته ‏اند.

مناجات المحبین از دعای خمس عشره امام سجاد علیه السلام

به نام خداى بخشاینده مهربان   

خدایا نیست که شیرینى محبت تو را چشیده باشد

قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از

براى قرب و دوستیت برگزیده‏اى و براى عشق و محبتت

و قـدرت راضیش ساختـه و به دیدن رویت به او نعمت

و از غــم هجران و فـراقت پنـاهش داده و در

به معرفت خویش مخصوصش کرده و براى پرستش و عبادتت

و براى مشاهده جمالت انتخابش کردى و رویش را براى خودت

و تنها بدانچه نـزد تو است راغبش کردى و ذکر خویش

و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان

و بریدى از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد

شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است و روزگارشان

ترس تو ریزان و دلهاشان به محبتت آویزان و

اى که انوار قدسش براى دیدگان دوستانش در کمال

از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت

و تو را در پیش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد و از تو

مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنى که

و مرا از جمله سعادتمندان و بهره‏مندان نزد خود

قرار دهى اى پاسخ دهنده اى مهربانترین مهربانان

امام جواد(ع)

 

حضرت امام علی علیه‌السلام:

اگر برادرت از تـو پیوند برید تـو خود را به او پیوند ده و اگر از تـو دوری کرد،با او مهربان باش و به او نزدیک شو،و اگر گناهی کرد،عذرش را بپذیر،چنان که گویی تـو غلام او هستی و او ولی‌نعمت توست.عـذر برادرت را بپذیـر و اگر عذری نداشت برایش عذری بتراش

حضرت امام علی علیه‌السلام

در سفارش به محمد‌بن حنفیه می‌فرماید:

به صرف شک و تردید از برادرت مَبُـر و بدون آنکه از او بخواهی رضایت تـو را بدست آورد با وی قطع رابطه مکن و ممکن است عذری داشته باشد و تو (بی‌جهت) او را سرزنش کنی.عـذر‌خواهیِ معذرت‌ خواه را راست گوید یا دروغ،بپذیر تا شفاعت شامل حال تـو بشود.

خدا مدافع مؤمنان است:

خداوند از کسانی که ایمان آورده اند دفاع میکند؛

خداوند هیچ خیانتـکار ناسپاسی را دوست ندارد!

حج/38

  روایات فراوانی دلالت دارند بر این که بسیاری از کتب آسمانی،ازجمله پنج کتاب معروف آسمانی (صحف ابراهیم،تورات موسی،زبور داوود،انجیل عیسی و قرآن مجید)در ماه مبارک رمضان نازل شده اند.¹

از واثله ابن‌اسقع روایت شده است که،پیامبر اکرم(ص)فرمود:صحف حضرت ابراهیم(ع)در نخستین شب ماه رمضان نازل گردید.²

گفتنی است که حضرت ابراهیم خلیل الرحمن(ع)یکی از پیامبران بزرگ الهی است،که تقریبا دو هزار سال پیش از میلاد،در شهر کوچک اور دیده به جهان گشود و با مشرکان وکافران عصرخویش به مبارزه برخاست،و در این راه ناملایمات و سختی‌های فراوانی متحمل شد،و خانه خدا را تجدید بنا نمود.هم‌چنین ایشان جد أعلای بنی‌اسرائیل و انبیای یهود و بنی‌اسماعیل و بسیاری از عرب‌ها و حجازی‌ها است.³

1.البدایه و النهایه (ابن کثیر)،ج 2،ص 92،و ج 3،ص 11؛تاریخ الیعقوبی،ج 2،ص34

2.البدایه و النهایه (ابن کثیر)،ج 3،ص 11

3.البدایه و النهایه (ابن کثیر)،ج 3،ص11

عبدالله بن سبأ عرضه داشت يا اميرالمؤمنين مگر خدا همه جا نيست؟ حضرت فرمودند:چرا، گفت:پس چرا دست به آسمان برداريم؟

حضرت در جواب فرمودند:وای بر تو مگر در قرآن نمی‎خوانی«وَ فِی السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ»

«سوره ذاريات،آيه 22‌ »

روزی شما و آنچه به شما وعده می‎دهند در آسمان است پس رزق را اگر از جای خودش‎ كه به حكم خدا آسمان است طلب نكنيم،از كجا بجوئيم.

«تحف العقول،ص 180»

پیامبر مکرم اسلام (صل الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
بر من بسیار درود بفرستید،چرا که برای درود فرستنده نوری است در قبر و نوری است برای صراط و نوری است در بهشت.

هر روز با یه صلوات فضا را معطر کنیم.

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

پیامبر اکرم (ص) فرمودند که:

هرکس بر من زیاد صلوات بفرستد ازتلخی مـرگ و جـان کندن ایمان گردد و هرکس بگوید(اللهم صلی علی محمد و آل محمد)خدا به او ثواب هفتاد و دو شهید عنایت فرماید و از گناهان بیرون می آید مانند روزی که از مادر متولد شده است.

اعتدال در مصرف كه يكى از ويژگیهاى بندگان ممتاز الهى است،كه در ميانه دو چهره قرار گرفته است،نخست جنبه افراطى آن است‏ كه از آن به اسراف و تبذير ياد مى‏ شود كه بيان گرديد،دوم جنبه ‏تفريطى آن است كه چهره تفريط اعتدال در مصرف است كه از آن به‏ تقتير يا سخت‏گيرى و زندگى رنج‏ آور تعبير میگردد،اسلام دين سمحه‏ و سهله است،هرگز حاضر نيست كه مسلمانان در سختى و رنج اقتصادى‏ زندگى كنند،بايد با كار و كوشش و سرپنجه تدبير،شكل زندگى را به شيوه ‏اى تبديل كرد كه موجب وسعت در زندگى و آسايش گردد.

پيامبراكرم(ص)همان گونه كه از اسراف جلوگيرى میكرد،به‏ موازات آن از اقتار و سخت‏گيرى در زندگى،نهى مى‏نمود.

رسول‏ اكرم(ص)فرمود: «ان من سعاده المرءالمسلم ان يشبهه ولده،والمراءه الجملاء ذات دين، والمركب الهنى والمسكن الواسع.»

از سعادت و خوشبختى انسان مسلمان آن است كه داراى فرزندى كه‏ در نيكى،شبيه به خود بوده و نيز داراى همسر زيبا و ديندار،و مركب راهوار و خانه وسيع باشد.»

در ماجراى ابولبابه كه به خاطر كشف يک راز نظامى حكومت اسلامى‏ در نـزد يهوديان،به گناه خود پى برد و تـوبه حقيقى كرد و پس ازمدتى آيه 102 سوره توبه در پذيرش تـوبه او از جانب خداوند نازل ‏شد،پيامبر(ص) با تلاوت آن آيه،به او بشارت داد.ابولبابه به‏ پيامبر(ص)عرض كرد:اجازه بده به شكرانه قبول شدن توبه ‏ام،نصف‏ اموالم را انفاق كنم،پيامبر(ص)اجازه نداد،او عرض كرد: اجازه ‏بده يک سوم آن را انفاق كنم،پيامبر(ص)اجازه داد.

اين كه پيامبر(ص)اجازه انفاق نصف اموالش را نداد،بر اين اساس‏ بود كه او و خانواده ‏اش گرفتار سختى و تنگنا در معيشت نگردند.

در روايت ديگر آمده:

يكى از مسلمانان مدينه داراى چند كودک‏ بود،و شش غلام داشت،در بستر مرگ قرار گرفت،قبل از مرگ خود به‏ خاطر جلب پاداش‏ هاى الهى،شش غلامش را آزاد نمود.پس از آن كه ازدنيا رفت،مسلمانان پس از غسل و تكفين،او را به خاک سپردند،سپس ماجراى او را در مورد آزادسازى غلامان،و فقر فرزندانش به‏ آن حضرت خبر دادند،پيامبر(ص)فرمود:«لو علمت ما دفنته مع اهل‏ الاسلام،ترک ولده يتكففون الناس;اگر من اطلاع مى‏ يافتم نمى‏ گذاشتم‏ جنازه او را در قبرستان مسلمانان دفن كنيد،زيرا او كودكان خود را از ثروتش بى‏ نصيب نمود،و آنان را فقير و بى‏ پناه گذاشت،تا دست گدايى به سوى مردم دراز كنند.»

اين ماجرا در عين آن كه بيانگر نكوهش اسراف در انفاق است،نيز حاكى از آن است كه نبايد موجب سختى و فشار در زندگى اعضاء خانواده شود.بلكه بايد اعتدال در مصرف را با توجه به همه‏ جوانب رعايت نمود.

ماجراى انتقاد شديد حضرت على(ع)در شهر بصره از يكى از شيعيان‏ به نام «عاصم‏» كه از جامعه دورى نموده و گرفتار اقتار و سخت‏گيرى به خود و خانواده ‏اش شده بود نيز شاهد گويايى بر نكوهش‏ سخت‏گيرى در شوون اقتصادى و معيشت زندگى است،و مسلمانان بايد از هرگونه افراط و تفريط اجتناب نمايند.

اين بحث را با ذكر ماجراى جالب زير به پايان مى‏بريم:

امام كاظم(ع)خانه‏ اى براى غلام آزاد شده خود خريدارى كرد،به ‏او فرمود: «به آن خانه برو و در آنجا زندگى كن،زيرا خانه تو تنگ و كوچک است.»

غلام گفت:

«همين خانه‏ اى كه در آن سكونت دارم كافى و خوب است،گرچه تنگ و محقر است،ولى از پدرم به يادگار مانده،از اين رو در همين خانه مى‏ مانم.» امام كاظم(ع)به او فرمود: «ان كان‏ابوک احمق ينبغى ان تكون مثله‏» آيا اگر پدرت احمق بود،تو هم‏ مى‏ خواهى مثل او باشى؟

جهان:

محمد مرسی رئیس جمهـور مصـر در حال اقامه نماز جماعت در مسجدالنبی(ص) در

مدینه منوره و در کنار مـزار پیامبــرعظیم الشان اسلام(ص) است.

نکته جالب آنکه او بر خلاف دو تن از مأمومینش با دست بسته نماز نمی خواند.البته

او شیعه نیست.ظاهرا در میان فرق اهل سنت،مالکی ها دست بسته نمازخـواندن

را مکروه و بقیه فرق نیز آن را تنها مستحب می دانند.

farda newz

از عبدالسلام بن صالح هروى نقل شده است که میگوید:

آخـرین جمعه شعبان،بـه دیـدن ابى الحسن على بن مـوسى الـرضا(علیه السلام) رفتـم،حضرت فرمودند:

«اباصلت! بیشتر شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است؛سهل انگاری هاى گذشته خود را در این ماه جبران کن.

بسیار دعا و استغفار کن و قرآن بخوان؛از گناهانت تـوبـه کن تا وقتى ماه رمضان میآید،مخلص براى خـدا باشى و هیچ امانتى به گردنت نباشد؛مگر این که آن را رد کنى و هیچ کینـه اى از مؤمنى در دلت نباشد مگر این که آن را از بین ببرى و از هر گناهى که انجام مى دهى ،دست بردار.تقوى خدا پیشه کن و در نهان و آشکارت به او توکل کن.»

(که خداوند در قرآن می فرماید):

«و کسى که به خدا توکل کند،خدا براى او کافى خواهدبود».

و در باقیمانده این ماه،این دعا را زیاد تکرار کن:
اللهم اءن لم تکن غفرت لنا فى ما مضى من شعبان،فاغفرلنا فى ما بقى منه.
(خدایا! اگر در این مدت که از شعبان گذشته،ما را نبخشیده اى در مدتى که از آن مانده ما را بیامرز)؛
زیرا خداوند متعال به احترام ماه رمضان،در این ماه افراد زیادى را از آتش رها مى کند.سه روز آخر شعبان،فرصت مناسبى است براى کسى که تمام این ماه را روزه نگرفته،تا روزه بگیرد.

حضرت امام صادق علیه السلام

هر کس که نتـواند به زیارت قبــــر ما (امامان) بیاید،

پس قبــــر برادران صالح و شایسته ما را زیارت کند.

بحار الانوار،ج 74،ص.311 

حضرت امام صادق علیه السلام

زیارت قبــر پیـامبــرخـدا(ص) و زیارت قبــر شهیدان و زیارت قبــر

امام حسین(ع)برابر است با یک حج مقبول همراه رسولخدا(ص)

وسائل الشیعة،ج 10،ص 278

حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله

سوگندبه آنکه جانم در دست اوست هیچ کس بـر شهدا سلام

نمی کند مگر اینکه شهیدان ســــــلام آنان را پاسخ می دهند.

 مکی قاسم البغدادی،تأصیل لا استئصال،ج4،ص80

با توجه به آنکه شهیدان جزو شیعیان صالح خداوند محسوب

می شوند،حضــــرت امـام کاظـم علیـه السـلام می فرمایند:

کسی که نمی تـواند به زیـارت مـا اهل بیت بیـاید پس به زیـارت قبــور

شیعیان صالح ما برودکه دراین صورت ثواب زیارت ما به او تعلق میگیرد.

قرآن در بیش از 700 آیه ماده،علم را به كار برده و مسلمانان را به تفكر و تعمق در پدیده های طبیعت دعوت نموده است.حدود 750 آیــه به خــدا شناسی از راه علــوم طبیعی مربـوط  می شود و دركنار این دعوت عمومی به دانش،انسان را به شاخه های علوم پزشكی متمایل می كند؛ آن جا كه می فرماید:

  «فلینظر الانسان مم خلق»:پس انسان كه از چه چیزی خلق شده است.

«افلا ینظرون الی الایل كیف خلقت»:آیا به شتـر نمی نگرند كه چگونه آفریده شده است؟

آيـه بـرای اینكه دچـار فراموشی نشويد:

(رَبَّنا لا تُـواخِذنا اِن نَسينـا اَوْ اَخْطَانا رَبَّنــا وَ لا تَحْمِل عَلَيْنا

اِصراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذين مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَلا تُحَمَّلْنا ما لا

طاقَةَ لَنابِهِ وَ اعْفُ عَنّا واغْفِرلَنا وَ ارْحَمنااَنْتَ مَوْلانا فَانْصرنا

عَلَی القَوم الكافِرين.)

-------------------

آیه جهت بسته شدن زبان دشمن

 بسيار مجرب است،اين آيه را بخواند و بر او بدمد.

اَليَوم َنَخْتِمُ عَلی اَفْواهِهِمْ وَ تُكَلَّمُنا اَيْديهِم وَ تَشْهَدُ

اَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِِبُونَ (سوره يس،آيه 65)

-------------------

آیه جهت بچه ای که دیـر زبان باز می کند:

در كتاب عدةالداعی ابن فهد حلی برای بچـه ای كه ديــر

زبان باز كند اين آيه را بنويسد و به او آويـزد.

(مالَكُم لاتَنطقُون اِقْرَا بِاسمِ رَبُکَ الَّذی خَلَقَ خَلَقَ اِلانسان

مِنْ عَلَقٍ اِقْـرَا وَ رَبُّکَ الاَكْرَمُ الّذی عَلَّمَ بالقَلَم عَلّمَ اِلانسانَ

مالَـم يَعْلـم اِلا مَن اَذِنَ لَه الرَّحْمنُ وَ قـالَ صواباً اَنّطَقَکَ الله

الّذی اَنْطَقَ كُلَّ شَیءٍ فَفَهّمْناها سُليْمانَ)

 بسم الله الرحمن الرحیم

هُوَاللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّاهُوَعَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَالرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ

اوست‏ خدايى كه غير از او معبودى نيست داننده غيب و آشكار است اوست رحمتگر مهربان 

سوره الحشر/ آیه22 

 
شیخ مفید از ابن عمّار و عده‌ای دیگر نقل کرده است که هارون عباسی در یکی از سفرهای حج خود،به مدینه رفت.قبل از این که به شهر برسد،بزرگان و سرشناسان به استقبالش در بیرون شهر رفتند.

پیشاپیش استقبال کنندگان حضرت امام کاظم علیه السلام براستری(چارپایی بارکش و سواری که پدرش الاغ و مادرش اسب است) سوار بود.ربیع (دربان مخصوص خلیفه) به حضرت گفت:این چه مرکبی است که با آن به استقبال امیرالمؤمنین! آمده‌ای؟

اگربا آن دشمنی را تعقیب کنی به او نمی‌رسی و اگر دشمنی تـو را تعقیب کنداز دست او جان سالم بدر نمی‌بری! حضرت فرمود:این مرکب از تکّبـر اسب پایین‌تـر و از زبـونی الاغ برتـر است و خیر در هر چیزی حدّ وسط است.(1) 

هارون  وارد مدینه شد و برای زیارت به حرم رسولخدا صلی الله علیه و آله مشرّف شد،در مقابل قبر مطهر ایستاد و گفت:درود بر تـو ای رسول خدا! درود بر تو ای پسرعموی من! و می‌خواست با این نسبت به خود ببالد(و بر دیگران اظهار برتری کند)که ناگاه امام موسی کاظم علیه السلام جلو رفت و فرمود:درود بر تو ای رسولخدا! درود بر تـو ای پدر! (یعنی:هارون! عوام فریبی مکن،من در این جهت نیز از تو برترم) رنگ از چهره هارون پرید و آثار خشم در چهره‌اش نمودار گشت.(2)

امام باقرعلیه السلام

لا دین لمن دان بطاعة من عصی الله.(3)

آن که به پیروی از معصیت‌کار گرایش پیدا کند،دین ندارد.  

پی‌نوشت‌ها:

1- «خَیرُ الاُمورِ اَوسَطُها»./2- ارشاد مفید،ج2،ص226/ 3-اصول کافی،ج 2،ص 373.

 
جلوه‌های تقوا،ج 3،محمدحسن حائری یزدی

از بارزترین نكات دردناک در زندگانى امام كاظم علیه السلام،زندانى شدن هاى مكرر و طولانى آن حضـرت در عصر هارون الرشید است.