♦ مخرب ترین کلمه "شتابزدگی"است...مواظب پلهای پشت سرت باش.

♦ قشنگ ترین کلمه "خوشروئی"آست... راز زیبائی در آن نهفته است.

دكتر سیمین دانشور،در سال 1327 توانست اولین مجموعه داستان‌های كوتاهش را با عنوان «آتش خاموش» منتشر كند كه برخی از داستان‌های این مجموعه شانزده قسمتی،قبلاً در روزنامه‌ی كیهان،مجله‌ی بانو و امید چاپ شده بود.

"آخـرینــــ "

جرعهــ اینـــ جـامـــ تهیـــ را تـــو بنوشــــ ...

.................................................................................................

دفاعـــ همچنانــ باقیستـــــــ ...

برخی مردمان امام گذشته را عاشقند،نه امام حاضر را!!
میدانی چرا؟
امام گذشته را هر گونه بخواهند تفسیر می کنند…
امام حاضر را،باید فرمان ببرند…
و کوفیان،عاشورا را اینگونه رقم زدند...

ای شهيدان!
ما بعد از شما هيچ نكرديم!!!
لباس های خاكی تان را در ميدان هاي مين و لابه لای سيم خاردارها رها كرديم،عهدمان را شكستيم و دعای عهد را فراموش كرديم،زمان ندبه و سمات را گم كرديم.
شربت های صلواتی را با نسيان بر زمين ريختيـم و به عطش خنديديـم.
بر تصاوير نورانی تان روی ديوارهای شهر رنگ غفلت پاشيديم و پوستر تبليغاتی نصب كرديم.
تاول شيميايی را از ياد برديم و غيرت ها را به بهايی اندک فروختيم...
عشق را به بازی گرفتيم و از خونهايتان به راحتی گذشتيم...
اما باز هم اميدی هست!!!
آری! تا ولايت هست هنوز اميد داريم.

رییس جمهور در خلال سخنرانی شاعرانه خود در مقبره حافظ که بارها با استفاده از ابیـات معروف این شاعر بزرگ نیز همراه بود،مصراع نخست بیت اول یکی از غزلهای بسیار معروف حافظ را غلط خواند و با وجود واکنش تعجب آمیـز اکثر ادیبـان و کارشناسانی که به سخنرانی وی گوش میدادند بدون تصحیح آن به سخنرانی خود ادامه داد.

خوشا به حال آنان که باشهادت رفتند.

اگر از شیری به سلامت رستی،در شکارش طمع مکن.

به نزد آن کس که دشمنت میدارد،مرو و اگر رفتی سلام گوی.

کشکول شیخ بهائی ص 327

عطار یکی از سه قله‌ی بلند ادبیات عرفانی فارسی است و منطق‌الطیر عطار یکی از برجسته‌ترین آثار عرفانی در ادبیات جهان است و شاید بعد از مثنوی مولوی،هیچ اثری در ادبیات منظوم عرفانی در جهان اسلامی به پای این منظومه نرسد.عطار نو‌آوری‌های فراوانی هم در صورت و هم در معنی در ادبیات عرفانی داشته که با جست‌وجوی آثارش می‌توان به این منظور دست یافت.

شما را وصيت می کنم به ترس از خدا در نهان و عيان
و اندک خوردن و اندک خفتن و اندک گفتن

و کناره گرفتن از جرم و جريت­ها

و مواظبت بر روزه و نماز برپا داشتن

و فرو نهادن هواهای شيطانی و خواهش ­های نفسانی

و شکيبايی بر درشتی مردمان
و دوری گزيدن از همنشينی با احمقان و نابخردان و سنگدلان
و پرداختن به همنشينی با نيکان و بزرگواران

همانا بهترين مردم کسی است که برای مردم مفيد باشد

و بهترين گفتار کوتاه و گزيده است و ستايش از آن خداوند يگانه است.

سه ‏زیارتنامه براى حضرت معصومه ‏ذكر شده است:

یكى از آنها مشهور و دوتاى دیگر غیر مشهور است.

اسامى و لقب هایى كه براى حضرت معصومه در دو زیارتنامه غیر مشهور ذكر شده،به قرار ذیل است:

طاهره(پاكیزه)

حمیده(ستوده)

بـره(نیكوكار)

رشیده(رشد یافته)

تقیه (پرهیزكار)

رضیه(خشنود از خدا)

مرضیه(مورد رضایت ‏خدا)

سیده طاهره(بانوى پاكیزه)

سیده‏ صدیقه(بانوى بسیار راستگو)

سیده رضیه مرضیه(بانوى خشنود از خدا و مورد رضاى او)

سیده نساء العالمین(سرور زنان عالم)

لقب هاى دیگر آن بانو

مشیت الهی بـر ایـن تعلق گرفـته کـه بهار فرحناک زندگی را خـزانـی ماتمـزده بـه انتظار بنشیند و

این،بارزتـــرین تفسیـــر فلسفـه آفـرینش در فـراخـنای بـی کــــران هـستی و یـگانـه راز جـاودانگی

اوست درگذشت...گرامیتان را به شما و خانواده محترمتان تسلیت عـــرض نموده برایشان از درگاه

خداوند متعال مغفرت،برای شما و سایر بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم.

چشم ما روشن به نور عشق باد

 عشـق تـو  ای ماه من جـاوید باد 

دل خاکیـم را به دریای عشق خـدایی تـو زدم و

به قلـم ناتوانـم جرأت آن را دادم که با تو بگویـم.

آری با نو،با امید رهاییم.

در مـوج مـوج  این دریای مـوج خیـز،تنـها نسیـم

مهربان یاد تو زورق جانم را به پیش می راند و از

بیم و هراس غرق شدن میرهاند،و نگاه مهربانت

که دورتر از دور،آفتـاب سـاحل  نجـات من است.

شهدا دعا داشتند،ادعا نداشتند،

نیایش داشتند، نمایش نداشتند،

حیا داشتند، ریا نداشتند،

رسم داشتند، اسم نداشتند.

برای شادی روح مردان بی ادعایی که عاشقانه رفتند  صلوات

  روزگاری دوتا دوست باهم  تصمیم گرفتند خود را به خدا برسانند

یکی به مکه رفت و دیگری به فکه!

  حاجی وقتی از مکه برگشت روی دیوار عکس دوستش را دید که بالای عکس

نوشته بـود: شهید نظر می کند به وجه الله!

  جامانده ها،رفقا را یاد کنیم با ذکر صلوات.

کودکان هنوز تشنه اند،

 پس کدام جمعه آب میرسد.

از اینجایی که من هستم تموم ِ شهر معلومه
کنارم خیلیـا هستن...دلم پیش ِ تــو آرومه

به من بدبین نشو هرگز بگو چی بوده تقصیرم؟
به جز آرامش و حسی که از صدات میگیرم

بدبین شدی چـرا؟ باور نمیکنی
تنهایی منو کمتر نمیکنی

طوفان نشو منو یه قاصدک نکن
من عاشق ِ تـوام...یک لحظه شک نکن!

اگه دلتنگ باشی تو...مث ِ بارون شروع میشم
که با هر قطره ى اشکت منم که زیرو رو میشم

همیشه ساده رنجیدی...همیشه سخت بخشیدی
تو رو میبخشم این لحظه...شاید بازم منو دیدی!

گاهی با یک قطره،لیوانی لبریز می شود

گاهی با یک کلام،قلبی آسوده و آرام می گردد

گاهی با یک کلمه،یک انسان نابود می شود

گاهی با یک بی مهری،دلی می شکند

مراقب بعضی یک ها باشیم

در حالی که ناچیزند،همه چیزند...

خدا از من پرسید:«دوست داری با من مصاحبه کنی؟»

پاسخ دادم: «اگر شما وقت داشته باشید»

خدا لبخندی زد و پاسخ داد:

«زمان من ابدیت است...چه سؤالاتی در ذهن داری که دوست داری از من بپرسی؟»

من سؤال کردم:

«چه چیزی درآدمها شما را بیشتر متعجب می کند؟»

خدا جواب داد...

«اینکه از دوران کودکی خود خسته میشوند و عجله دارند که زودتر بزرگ شوند...و دوباره آرزوی این را دارند که روزی بچه شوند»

«اینکه سلامتی خود را به خاطر بدست آوردن پول از دست می دهند و سپس پول خود را خرج می کنند تا سلامتی از دست رفته را دوباره باز یابند»

«اینکه با نگرانی به آینده فکر می کنند و حال خود را فراموش میکنند به گونه ای که نه در حال و نه در آینده زندگی می کنند»

«اینکه به گونه ای زندگی می کنند که گویی هرگز نخواهند مرد و به گونه ای می میرند که گویی هرگز نزیسته اند»

دست خدا دست مرا در بر گرفت و مدتی به سکوت گذشت...

سپس من سؤال کردم:

«به عنوان پرودگار،دوست داری که بندگانت چه درسهایی در زندگی بیاموزند؟»

خدا پاسخ داد:

«اینکه یاد بگیرند نمی توانند کسی را وادار کنند تا بدانها عشق بورزد.تنها کاری که می توانند انجام دهند این است که اجازه دهند خود مورد عشق ورزیدن واقع شوند»

«اینکه یاد بگیرند که خوب نیست خودشان را با دیگران مقایسه کنند»

«اینکه بخشش را با تمرین بخشیدن یاد بگیرند»

«اینکه رنجش خاطر عزیزانشان تنها چند لحظه زمان می برد ولی ممکن است سالیان سال زمان لازم باشد تا این زخمها التیام یابند»

«یاد بگیرند که فرد غنی کسی نیست که بیشترین ها را دارد بلکه کسی است که نیازمند کمترین ها است»

«اینکه یاد بگیرند کسانی هستند که آنها را مشتاقانه دوست دارند اما هنوز نمی دانند که چگونه احساساتشان را بیان کنند یا نشان دهند»

«اینکه یاد بگیرند دو نفر می توانند به یک چیز نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند»

«اینکه یاد بگیرند کافی نیست همدیگر را ببخشند بلکه باید خود را نیز ببخشند»

باافتادگی خطاب به خدا گفتم:

«از وقتی که به من دادید سپاسگذارم»

و افزودم:«چیز دیگری هم هست که دوست داشته باشید آنها بدانند؟»

خدا لبخندی زد و گفت...

«فقط اینکه بدانند من اینجا هستم»

همگی حــالـم رو  می پرسیدند:

 

گفتــــــم:روبه راهـم

   اما ندانستند رو به کــدام راهم!!!؟؟

صدای پای عید می آید...

دل بر سر دو راهی ِ آمدن عیـد رمضان و رفتن

مـاه مبارک رمضـان،بلاتکلیف است؛ نمی داند

از آمـدن آن شـاد باشد یا از رفتن این محزون؟

عیـد فطر پاک ترین و عیـدترین عیدهاست،چرا

که پاداش یکماه عبادت و شست وشوی جان

در نهر پاک رمضان است.

زندگی کوتاه تر از آن است که به خصومت بگذرد

و قلبها گرامی تر از آن هستند که بشکنند

نوعی زندگی کنیم

که مردم از صمیم قلب به ما احترام بگذارند

نه از روی احتیاج و ترس...

همواره نگهبان کیش یزدان باش،اما هیچ قومی را وادار مکن که از کیش تو پیروی کند و پیوسته به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیش که میل دارد پیروی کند.

***

فرمان دادم بدنم را بدون تابوت ومومیایی به خاک سپارند

تـا تـکــه تـکــه ی بـدنـم قـسـمـتـی از خـاک ایـران شــود

***

منم کورش،شاه جهان،شاه بزرگ،شاه توانمند،شاه بابـِل شاه سومر و اَکـَد...،شاه چهار گوشه ی جهان

***

ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر

و این سرزمین وارد آید.وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تکان داد

***

من برای صلح کوشیدم

***

من برده داری را بر انداختم،به بدبختی آنان پایان بخشیدم 

***

فرمان دادم که همه ی مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند 

***

فرمان دادم که هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند 

باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست.(کوروش بزرگ(

كسی را فریب مده تا دردمند نشوی.

 

خدایا

 

 

دستم به آسمانت نمی رسد

اما تو که دستت به زمین می رسد "بلندم کن "

 من میدانـم

دلـم تا همیشـه در وسط تری نقطه ی زندگیت جا مانده...

جایی بین خواستن و نخواستی...

جایی بین بـودن و نبودن...

جایی  بین رفتن و نرفتن...

جایی بین...این نُقطه های خالی...جا ماندہ اَم...

 

مادر عزیـــز در برابرت كویــری تشنـه هستم

فرزند نانجیب،آتش عمـر پـدر است

   ]]]]]]]]]]]]]]]]]]

تولد چیزی غیر از آغاز مرگ نیست

  ]]]]]]]]]]]]]]]]]]

سرزمینی که اسطوره های خویش را فراموش کند

به اسطورهای کشورهای دیگر دلخوش می کند

فرزندان چنین دودمانی بی پنـاه و آسیب پذیرند

]]]]]]]]]]]]]]]]]]

وقتی درختی میسوزد،دودش را همه می بینند

ولی اگر دلی بسوزد،

هیچکس سوختن آنـرا حس نمی کند...