دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست...اما اگه حرفاشون از دل باشه

میتونه بزرگترین آدم ها رو بسازه

سفری غریب داشتم توی چشمای قشنگت،سفری که بر نگشتم غرق شدم توی
نگاهت،دل ساده ی ساده کوله بار سفرم بود،چشم تو مثل یه سایه همجا همسفرم
بود،من همون لحظه اول آخر راهو میدیدم،تپش عشق و تو رگهام عاشقانه می چشیدم


من برنده ام ... چون نجواهایم را به ترانه های ماندگار تبدیل می کنم.

باران را دوست دارم،چون بی هیچ چشم داشتی به زمین می آید.این فاصله را با تمام عشق

طی میکند تا به ما اهالی خاک نوید تازگی و آبادانی بدهد.

می توان چشمه شد از دل جوشید...

می توان نوری شد،از روزن جانها تابید

                                              خانه شب زدگان را

                                                                    روشن کرد

به دلی آزرده

                  امیدی داد

سر بی سامانی را

                             سامان بخشید

چهره ای را به گل لبخندی آراست

می توان دست شفابخشی شد

                                    رنجها را برداشت

                                                       گل آرامش کاشت

می توان چشم صفابینی داشت

جلوه پاکیها را

                       رونق داد

جامه عذر

            به لغزشها پوشاند

عیب ها را بخشید

                   نقص ها را

                                جبران کرد

می توان کاشف خوبیها شد

هنر این است

                       اگر

                          ریشه در ایمان بزند

می توان چشم و چراغ همه عالم بود...

محمدجواد محبت

چند چیز هست که برای یک زندگی شاد و موفق به آن نیاز داریم

...اعتقـادات... اهـداف و آرزوها... عشــق... خـانواده و دوستــان