رامبد کیف مدرسـه را با عجله گوشـه ای پـرتـاب کــــرد و

بی درنگ به سمت قلک کوچکی که روی تاقچه بود،رفت.

به شیطان گفتـم:«لعنت بر شیطان»!
لبخنـد زد.

پرسیدم:«چـرا می خنـدی؟»
پاسخ داد:«از حماقت تـو خنـده ام می گیـرد»
پرسیدم:«مگر چه کـرده ام؟»
گفت:«مـرا لعنت می کنی در حالی که هیچ بدی در حق تـو نکرده ام»
با تعجب پرسیدم: «پس چـرا زمین می خورم؟!»
جواب داد:«نفس تـو مانند اسبی است که آن را رام نکرده ای.نفس تـو هنوز وحشی است؛تـو را زمین می زند.»
پرسیدم:«پس تـو چه کاره ای؟»
پاسخ داد:«هر وقت سواری آموختی،برای رم دادن اسب تـو خواهم آمد؛فعلاً برو سواری بیـاموز.»

دختـری در یک خانواد فقيــر...هر چه پول داشت را خرج يک جعبه و يک كاغذ كادو كرد و آنـرا به پدرش هديه كرد...پدر جعبه را باز كرد.خالی بود.

با عصبانيت بر سر دخترش فرياد زد.مگه تـو نميدونی وقتی به كسی كادو ميدن بايد يه چيز توش باشه؟

دختـــر با چشمانی اشكبار گفت.

ولی پدر من برای تـو در اين كادو هــزاران بوسه گذاشته ام...و اين دفعه

پدر بـود كه اشک می ريخت.

"مصر باسـتان"

یکروز همه مردم شهر در معبدجمع شده بودند،وقتی کاهن بزرگ واردمعبد شد،همه تعظیم کردند به جز یه نفر 

کاهن بزرگ گفت: این گستاخ کیست؟

عزیز مصر گفت:او بچه شاه عبدالعظیم است،به کسی باج نمی دهد!

درویشی تهی‌‌دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد.

روزی حضرت سلیمان مورچه ای را در پای کوهی دید که مشغول جابجا کردن خاک های پایین کوه بود. از او پرسید: چرا این همه سختی را متحمل می شوی؟

مورچه گفت: معشوقم به من گفته اگر این کوه را جابجا کنی به وصال من خواهی رسید و من به عشق وصال او میخواهم این کوه را جابجا کنم. حضرت سلیمان فرمود:تو اگر عمر نوح هم داشته باشی نمی توانی این کار را انجام بدهی.

مورچه گفت: تمام سعی ام را می کنم… حضرت سلیمان که بسیار از همت و پشت کار مورچه خوشش آمده بود برای او کوه را جابجا کرد. مورچه رو به آسمان کرد و گفت: خدایی را شکر می گویم که در راه عشق، پیامبری را به خدمت موری در می آ ورد…

تمام سعی مان را بکنیم،پیامبری همیشه در همین نزدیکی ست…

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
اُدعُوا اللهَ وَ اَنتم مُوقِنونَ بِالاِجابَهِ وَاعلَموا اَنَّ اللهَ لا یَستَجِیبُ دُعاءَ مِن قَلبِ غافِلٍ لاه؛

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد.

از بیل گیتس پرسیدند:
از تو ثروتمند تر هم هست؟
گفت: بله فقط یک نفر.
@ چه كسی؟
@ سالها پیش زمانی که از اداره اخراج شدم و به تازگی اندیشه‌های خود و در حقیقت به طراحی مایکروسافت می اندیشیدم، روزی در فرودگاهی در نیویورک بودم که قبل از پرواز چشمم به نشریه ها و روزنامه ها افتاد.از تیتر یک روزنامه خیلی خوشم اومد،دست کردم توی جیبم که روزنامه رو بخرم دیدم که پول خرد ندارم.خواستم منصرف بشم که دیدم یک پسر بچه سیاه پوست روزنامه فروش وقتی این نگاه پر توجه مرا دید.

گفت: این روزنامه مال خودت؛بخشیدمش؛بردار برای خودت.

گفتـم: آخـه من پـول خرد ندارم!
گفت:برای خودت! بخشیدمش!
سه ماه بعد بر حسب تصادف توی همان فرودگاه و همان سالن پرواز داشتم.دوباره چشمم به یک مجله خورد دست کردم تو جیبم باز دیدم پول خورد ندارم باز همان بچه بهم گفت:این مجله رو بردار برای خودت.
گفتم: پسرجون چند وقت پیش من اومدم یه روزنامه بهم بخشیدی تو هر کسی میاد اینجا دچار این مسئله میشه، بهش می‌بخشی؟!
پسره گفت: آره من دلم میخواد ببخشم؛از سود خودم می‌بخشم.
به قدری این جمله پسر و این نگاه پسر تو ذهن من موند که با خودم فکر کردم خدایا این بر مبنای چه احساسی این را می‌گوید.

مرحوم ابن حمزه طوسی-که یکی از علماء قرن ششم است-در کتاب خود آورده است: شخصی به نام بلطون حکایت کند:

همچنین یکی از درباریان متوکّل،معروف به ابوالعبّاس-که دائی نویسنده خلیفه بود - حکایت کند:

عصرحكومت طاغوتى متوكل(دهمین خلیفه عباسى)بود،او امام حسن عسكرى علیه السلام را به جرم دفاع از حق،درشهر سامره به زندان افكنده بود،اتفاقاً در آن سال بر اثر نیامدن باران،قحطى و خشكسالى همه جا را فرا گرفته بـود،زمین هاى كشاورزى خشک شده بـود و دامها تلف شده بودند،مسلمانان سه روز پى در پى براى نماز استسقاء(طلب باران)به صحرا رفتند و نماز خواندند، ولى باران نیامد.

در عصر امام هادی(علیه السلام)شخصی بنام عبدالرحمن ساکن اصفهان و پیرو مذهب تشیع بود (با توجه به اینکه در آن زمان،شیعه در اصفهان کم بود) از عبدالرحمن پرسیدند چرا تو امامت امام هادی(علیه السلام) را پذیرفتی نه غیر او را.در پاسخ گفت:

دو راهب در مسیر زیارت خود،به قسمت کم عمق رودخانه ای رسیدند.
لب رودخانه،دختر زیبائی را دیدند که لباس گرانقیمتی به تن داشت.
از آنجائی که ساحل رودخانه مرتفع بود و آن دختر خانم هم نمی خواست هنگام عبور لباسش آسیب ببیند،منتظر ایستاده بود .

یکی از راهب ها بدون مقدمه رفت و خانوم را سوارکولش کرد.
سپس او را از عرض رودخانه عبور داد و طرف دیگر روی قسمت خشک ساحل پائین گذاشت.
راهب ها به راهشان ادامه دادند.

اما راهب دومی یک ساعت می شد که هی شکایت می کرد:"مطمئنا این کار درستی نبود،تو با یه خانم تماس داشتی،نمیدونی که درحال عبادت و زیارت هستیم؟این عملت درست بر عکس دستورات بود؟"

و ادامه داد:"تو چطور بخودت این اجازه رو دادی که بر خلاف قوانین رفتار کنی؟"

راهبی که خانم رو به این طرف رودخانه آورده بود،سکوت میکرد،اما دیگر تحملش طاق شد و جواب
داد:"من اون خانم رو یه ساعت میشه زمین گذاشتم اما تو چرا هنوز داری اون رو تو ذهنت حمل میکنی؟! "

توی قصابی بودم که یه پیرزن اومد تو و یه گوشه وایستاد ...

یه آقای خوش تیپی هم اومد تو گفت:ابرام آقا قربون دستت پنج کیلو فیله گوساله بکش عجله دارم ...آقای قصاب شروع کرد به بریدن فیله و جدا کردن اضافه‌هاش ...همینجور که داشت کارشو می‌کرد رو به پیرزن کرد گفت:چی مِخی نِنه؟
پیـرزن اومدجلو یک پونصدتومنی مچاله گذاشت تو ترازو گفت:

هَمینو گُوشت بده نِنه ...قصاب یه نگاهی به پونصد تومنی کرد

گفت:پُونصَد تُومَن فَقَط اّشغال گوشت مِشِه نِنه بدم؟
پیرزن یه فکری کرد گفت بده نِنه!
قصاب اشغال گوشت‌های اون جوون رو می‌کند می‌ذاشت برای پیره زن ...
اون جوونی که فیله سفارش داده بود همین جور که با موبایلش بازی میکرد گفت:

اینارو واسه سگت می‌خوای مادر؟پیرزن نگاهی به جوون کرد گفت: سَگ؟
جوون گفت اّره...سگ من این فیله‌ها رو هم با ناز میخوره...

سگ شما چجوری اینا رو میخوره؟
پیرزن گفت: مُخُوره دیگه نِنه...شیکم گشنه سَنگم مُخُوره...
جوون گفت نژادش چیه مادر؟

پیـرزنه گفت بهش مِگن تُوله سَگِ دوپا نِنه...اینا رو برا بچه‌هام میخام اّبگوشت باربیذارم!
جوونه رنگش عوض شد...

یه تیکه از گوشتای فیله رو برداشت گذاشت رو اشغال گوشتای پیـرزن ...
پیـرزن بهش گفت: تُـو مَگه ایناره بـره سَگِت نگرفته بُودی؟
جوون گفت: چرا
پیـرزن گفت ما غِذای سَگ نِمُخُوریم نِنه ...
بعد گوشت فیله رو گذاشت اون طرف و اشغال گوشتاش رو برداشت و رفت.

دلم لک زده بود یک بار بروم و التماس دعایی بگویم.

می دانستم لطفش همیشه شامل حال ماست اما طلب دعا از محضرش لطف دیگری دارد.

توی این فکرها بودم که دیدمش.

ای پسر رسولخدا(ص) درخواستی داشتم؛در دعاهایتان یادی هم از ما بنمائید.

-فکر کرده ای یادتان را فراموش می کنیم؟

-می دانم که نه،اما ...

-هر وقت خواستی ببینی چقدر به یاد تو هستیم.ببین خودت چقدر یاد مائی.

....

یادم باشد بیشتر یادش باشم.نباید یادم برود

اصول کافی،ج 4،ص469

آيه 9 سوره حشر در فضيلت كار انصار نازل شد

سهل بن سعد ساعدى مى گويد:جبّه اى از پشم سياه و سپيد براى پيامبر بزرگوار اسلام دوختم كه حضرت از ديدن آن به شگفت آمد و با دست مباركش آن را لمس كرده،فرمود: نيكو جبّه اى است.مردى اعرابى كه آنجا حاضر بود گفت:اين جبّه را به من عطا كن !حضرت بى درنگ آن را از تن مبارک برداشت و به او بخشيد.

پيشرفت روز افزون اسلام قريش را سخت ناراحت كرده بود

سعدبن ابى وقاص جوان نوزده ساله‏ اى بود كه به دين مقدّس اسلام مشرّف شد.

دین را صفات،بسیار است.هر صفتی را،یکی از انبیا می‌بایست تا به کمال رساند.

مردى به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد،دعا كنيد كه خدا مرا به بهشت برد.فرمودند:من دعا مى كنم،اما تـو مـرا با اين امر كمک كن كه دعاى من مستجاب شود،و آن زياد سجده كردن و سجده هاى طولانى كردن است.

جابر انصارى مى گويد:
به پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله وسلم عرض كردم :
در شاءن على بن ابى طالب عليه السلام چه مى فرماييد؟
فرمود:
او جان من است !
عرض كردم :
در شاءن حسن و حسين عليه السلام چه مى فرماييد؟
حضرت پاسخ داد:

آن دو،روح منند و فاطمه،مادر ايشان،دختر من است.هر كه او را غمگين كند مرا غمگين كرده است و هر كه او را شاد كند،مرا شاد گردانيده است و خدا را گواه مى گيرم،من در جنگم با هر كس كه با ايشان در جنگ است و در صلحم با هر كس كه با ايشان در صلح است.
اى جابر!

هرگاه خواستى دعا كنى و مستجاب گردد،خدا را به اسم هاى ايشان بخوان،زيرا كه اسم هاى آنان نزد خداوند محبوب ترين اسم ها است.(1)

(1) بحار: ج 94، ص 21.

مسلمانان به مسابقات اسب دوانى و شتـردوانى و تيـراندازى و امثال اينها خيلى‏ علاقه نشـان مى ‏دادند،زيرا اسلام تمرين كارهايى را كه دانستن و مهارت در آنها براى سربازان ضرورت دارد سنت كرده است.

مردى به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد و پرسيد،اى رسول خدا! من سوگند خورده ام كه آستانه در بهشت و پيشانى حورالعين را ببوسم.اكنون چه كنم؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:پاى مادر و پيشانى پدر را ببوس.(يعنى اگر چنين كنى،به آرزوى خود در مورد بوسيدن پيشانى حورالعين و آستانه در بهشت مى رسى.)

او پرسيد: اگر پدر و مادرم مرده باشند،چه كنم؟

پيامبرصلى الله عليه و آله فرمود:قبر آنها را ببوس.

مهدی بلیغ معروف به آرسن لوپن ایرانی،کسی بود که کاخ دادگستری را فروخت.

روزی خليفه هارون الرشيد به اتفاق بهلول به حمام رفت.

خليفه از روی شوخی از بهلول سوال نمود اگر من غلام بودم چند ارزش داشتم؟

بهلول جواب داد پنجاه دينار خليفه غضبناک شده گفت:

ديوانه تنها لنگی كه به خود بسته ام پنجاه دينار ارزش دارد.

بهلول جواب داد من هم فقط لنگ را قيمت كردم.و الا خليفه قيمتی ندارد.

آورده اند كه فضل بن ربيع در شهر بغداد مسجدی بنا نمود و روزی كه سردر مسجد را بنا بود كتيبه

كنند,از فضل سوال نمودند تا دستور دهد عناوين كتيبه را به چه قسم انشاء نمايند.

بهلول كه در آنجا حاضر بود از فضل پرسيد,مسجد را برای كه ساخته ای؟

فضل جواب داد برای خدا.

بهلول گفت اگر برای خدا ساخته ای اسم خود را در كتيبه ذكر نكن!!!

فضل عصبانی شده و گفت برای چه اسم خـود را در كتبيه ذكـر ننمايـم,مـردم بايد بفهمند بانی اين

مسجد كيست؟

بهلول گفت: پس در كتيبه ذكر كن بانی اين مسجد بهلول است.

فضل گفت:هرگز چنين كاری نمی كنم.

بهلول اگر اين مسجد را برای خود نمايی و شهرت ساخته,اجر خود را ضايع نمودی.

فضل از جواب بهلول عاجز ماند و سكوت اختيار نمود و بعد گفت هرچه بهلول میگويد بنويسيد.

آنگاه بهلول امر نمود آيه ای از قرآن كريم را نوشته و بر سردر مسجد نصب نمايند

روزی هارون الرشيد مبلغی به بهلول داد كه آن را در ميان فقرا و نيازمندان تقسيم نمايد.

بهلول وجه را گرفت و بعد از چند لحظه به خود خليفه پس داد.

هارون علت آن را سوال نمود.

بهلول جواب داد كه من هرچه فكر كردم از خود خليفه محتاج تر و فقير تر كسی نيست اين بود كه من وجه را به خود خليفه رد كردم.

چون می بينم مأمورين و گماشتگان تـو در دكانها ايستـاده و به ضرب تازيانه ماليات و باج و خـراج از

مردم می گيرند و در خزانه تـو می ريزند و از اين جهت ديدم كه احتياج تـو از همه بيشتر است.

لذا وجه را به شما برگرداندم
 

در نزدیکی ده ملا مکان مرتفعی بود که شبها باد می آمد و فوق العاده سرد می شد.دوستان ملا گفتند:«ملا اگر بتوانی یک شب تا صبح بدون آنکه از آتشی استفاده کنی در آن تپه بمانی،ما یک سور به تو می دهیم و گرنه تو باید یک مهمانی مفصل به همه ما بدهی.»

روزی روزگاری بود

مردی بود که همیشه برای خواندن نماز به مسجد می رفت.

شبی آماده شد و لباس آراسته پوشید و راهی مسجد شد.

از قضا آن شب باران تندی شروع به باریدن کرده بود.

قضاوت امیرالمومنین،این فرزندمن نیست

در زمان خلافت عمر،جوانى به نزد او آمد و از مادرش شکایت کرد.و ناله سر میداد که:خدایا! بین من و مادرم حکم کن.عمر از او پرسید:مگر مادرت چه کرده است؟

چرا درباره او شکایت مى کنى؟ جوان پاسخ داد:مادرم نه ماه مرا در شکم خود پرورده و دو سال تمام نیـز شیر داده.

اکنون که بزرگ شده ام و خوب و بد را تشخیص میدهم،مرا طرد کرده و میگوید:تو فرزند من نیستى!

حال آنکه او مادر من و...

مردخبیثی روزی در کوچه ای راه میرفت و با خودش فکر میکرد که من هرگناه و خباثتی که وجود داشت انجام داده ام.این شیطان چه کار کرده که من نکرده باشم؟

پیـرمردی آرام آرام جلو آمد و با صدایی لرزان گفت:با من کاری داشتی؟

در داستان جالبى از امیر المؤمنین حضرت على(علیه السلام) به این مضمون نقل شده است كه روزى رو به سوى مردم كرد و فرمود:به نظر شما امید بخش ترین آیه قرآن كدام آیه است؟

فرعون پادشاه مصر ادعای خدایی می کرد.

چرا انسان را سجده نکردی تا از درگاه خدا رانده شدی؟

شیطان پاسخ داد:زیرا می دانستم که از نسل او همانند تو به وجود می آید.

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

در چند سال قبل،محترمه علویه اى که مداومت بر نماز جماعت مسجد جامع داشت به بنده گفت مدتهاست که به جده ام صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام اللّه علیها متوسل شده ام براى نجاتم تا اینکه شب گذشته در عالم رؤیا آن حضرت را دیدم عرض کردم بى بى ما زنان چه کنیم که اهل نجات باشیم؟

 

جوانی با چاقو وارد مسجد شد و گفت:
بین شما کسی هست که مسلمان باشد؟
همه با ترس و تعجب به هم نگاه کردند و سکوت در مسجد حکمفرما شد،بالاخره پیـرمـردی با ریش سفید از جابر خواست و گفت: آری من مسلمانم

جوان به پیـرمـرد نگاهی کرد و گفت با من بیـا،پیـرمـرد بدنبال جوان براه افتـاد و با هم چند قدمی از مسجد دور شدند،جوان با اشاره به گله گوسفندان به پیـرمـرد گفت که می خواهد تمام آنها را قربانی کند و بین فقرا پخش کند و به کمک احتیاج دارد،پیـرمـرد و جوان مشغول قربانی کردن گوسفندان شدند و پس از مدتی پیـرمـرد خستـه شد و به جـوان گفت که به مسجد بازگـردد و شخص دیگری را برای کمک با خود بیاورد.

چـرا نـگاه می کنید،بـه عیسی مسیح قسـم کـه بـا

چند رکعت نمازخواندن کسی مسلمان نمی شود!!!

امام سجّاد علیه السّلام چنین اظهار داشت:اى عمو! رعایت تقواى الهى كن و از خدا بترس و در آنچه حقّ تو نیست ادعّا نكن،من تو را موعظه مى كنم كه مبادا در ردیف بى خردان باشى.

روزی مردى به حضور امام سجاد (كه سلام خدا بر او باد) آمده و از امام چندتا سوال كرد و از آن حضرت پاسخ سوالهایش را گرفت.

وقتی مرد جوابش را گرفت،از پیش امام مرخص شد،ولی چند قدمی بیش نرفته بود كه دوباره نزد امام بازگشت و سوال دیگرى را مطرح نمود،و گویا تصمیم داشت همچنان به سوالات خود ادامه دهد.

امام سجاد(علیه السلام) براى آنكه به او بفهماند،دانستن براى عمل كردن است،نه انباشتن، رو به او كرد و فرمود:در كتاب مقدس "انجیل" نوشته شده است:مادام كه به آنچه میدانید،عمل نكرده‌اید،از آنچه نمى توانیدنپرسید[و به دنبال افزایش علم خود نباشید]،زیرا اگر به اندوخته‌هاى علمی،عمل نگردد،حاصلی جز كفر و ناسپاسی برای صاحبش نداشته و موجب دورى او،از خداوند میگردد.

از من بگوى عالم تفسیر گوى را / گر در عمل نكوشى، نادان مفسرى

علم،آدمیت است و جوانمردى و شرف/ ور نه ددى بـه صورت انسان مصورى

بار درخت علم نباشد بجز عمل / با علم اگر عمل نكنى،شاخِ بى‌برى

متن روایت:

علی بن إبراهیم،عن أبیه،عن القاسم بن محمد،عن المنقری،عن علی بن هاشم بن البرید،عن أبیه قال:جاء رجل إلى علی بن الحسین علیه السلام فسأله عن مسائل فأجاب ثم عاد لیسأل عن مثلها فقال علی بن الحسین علیه السلام:مكتوب فی الإنجیل لا تطلبوا علم مالا تعلمون ولما تعملوا بما علمتم،فإن العلم إذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه إلا كفرا ولم یزدد من الله إلا بعدا.

كافی - شیخ كلینی - ج 1 - ص 44 - 45

چهل داستان و چهل حدیث از امام زین العابدین علیه السلام، عبدالله صالحی