یكى از ویژگیهاى مرحوم علامه طباطبایى(ره)دائم الذكر بودن ایشان بودحتى نقل شده است:
در اواخر عمر كه دچار كسالت شدید و عصبى بودند،حتى نزدیكان را نمىشناخت و از خورد و خوراک غافل بود؛یعنى اگر لیوان آب یا غذا را به دستش میدادند تا نمىگفتند،بخور،نمىخورد،ولى در همان حال،آهسته ذكر مىگفت و به یاد خدا بود و گویا در عالم دیگر است.
در لحظات آخر عمرش یكى از شاگردان خصوصى علامه مىگفت:از ایشان پرسیدم چه كنم در نماز به یاد خدا باشم و حضور قلب داشته باشم؟
براى شنیدن بیانات استاد،گوشم را نزدیک دهانش بردم،چند بار فرمودند:
توجه،مراقبه،توجه،مراقبه،به یادخدا باش و خدا را فراموش نکن. (1)
1- جرعههاى حیاتبخش،ص 355
برگرفته از کتاب پندهاى حكیمانه،ج ۳،علامه حسن حسن زاده آملى
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
