با دوچرخه قدم بزنید

یک وزیری داخل ماشین نشست/کیف وگوشی دفتر ودستک بدست

   کم کمک با شوفرش دمساز شد/بـاب صحبـت بیــن آن دو بـاز شد

  آن وزیـــر از ارز با رانــده گفت/ شوفر از گاز وکلاچ و دنده گفت

  شوفر از فرسایش لاستیک گفت/شیخ از پیمان آتلانتیک گفت
 
آن وزیر از ارز گفت و از دلار/ شوفـر از نــرخ بلیـط لاله زار

  گفت میدانی سقوط ارز چیست/یا پزشکان بدون مرز چیست

  چیست اصـل پادمان و پـرتکل/ چیست قانـون جزا و جزء و کل

   گفت ما را با سیاست کارنیست/ کارمردان این قر و اطفار نیست

  گفت با راننده ی خود آن وزیر/ ای عزیـز بی خیـال سر به زیر

  با سیاست هرکسی نا آشناست/حول وحوش نصف عمرش برفناست

   مدتــی بگذشت از این ماجـرا / آن وزیر از مسندش شد کله پا

  مدتی را بی هدف در خانه بود/تا مگر پستی بگیـــرد زود زود

   مثل خود را او فراوان دیده بود/ طالع خـود را چو آنان دیده بود

   چون می آوردندشان از صدر زیر/یا معاون می شدند و یا سفیر
 
    از قضــای روزگار و بخت شـور/همچنان از کار دولت ماند دور

  مدتی در منــزلش بی کار بـود/فکر و ذکرش پاکت سیگار بـود

   عصر جمعه حول و حوش انقـلاب/چرخ میزد در خیابان بی حساب

  از قضــا راننده را در راه دیـد/ با وی از احوال خود گفت و شنید

  گفت دیگر در بساطـم آه نیست/بعد ازاین ازهیچ کار اکراه نیست

  قلب شوفر مهربان و صاف بود/خیر خواه وخوب و با انصاف بود

  گفت دارم یک رفیـــق منعطـف/ صاحب یک خودروی "تهران الف"
 
   با رفیـقــم ساعتــی دیــدار کن/ بعد از آن با خـودروی او کار کن

     شیـخ با راننـده فرمود ای عمو/ لطـف داری تـو ولی تصدیق کو

   گفت تصدیق از اساس کار ماست/چون نداری کل عمرت بر فناست

ای خدا Hard دلـم Format مکن

Field من را خالی از برکت مکن

Option غـــم را خــدایا On مکن

File اشکــم را خــدایا Run مکن

Delete کن شاخه های غصه را

سردی و افسردگی را،هر سه را 

Jumper شادی بیا تا Set کنیم

سیستــم اندوه را Reset کنیــم

نام تو Password درهای بهشت

آدرس Email ســایت سرنوشت

تـا نیفتــد Bug در اندیشــه مـان

تا که ویـروسی نگردد ریشه مان

ای خــدا از بهـر ما ایمن فرست

بهر دل های پــرآتش Fan فرست

ای خـــدا حرف دلـم با کی زنم

Help می خواهم که F1 می زنم

ای خدا Hard دلـم Format مکن

Field من را خالی از برکت مکن

Option غـــم را خــدایا On مکن

File اشکــم را خــدایا Run مکن

Delete کن شاخه های غصه را

سردی و افسردگی را،هر سه را 

Jumper شادی بیا تا Set کنیم

سیستــم اندوه را Reset کنیــم

نام تو Password درهای بهشت

آدرس Email ســایت سرنوشت

تـا نیفتــد Bug در اندیشــه مـان

تا که ویـروسی نگردد ریشه مان

ای خــدا از بهـر ما ایمن فرست

بهر دل های پــرآتش Fan فرست

ای خـــدا حرف دلـم با کی زنم

Help می خواهم که F1 می زنم

از جاذبه های معروف و طبیعی این شهر که هر زمستان شاهد علاقه مندان به ورزش های زمستانی همچون اسکیت و هاکی است، کانال ردیو است که اولین میراث جهانی آن نیز به شمار می‌رود....

شهرهایی که 30 درجه زیر صفر برایشان عادی است!

نیمه دوم سال خورشیدی برای بسیاری از کشورهایی که در نیمکره شمالی قرار دارند، سردترین ماه های سال است. به همین دلیل اگر قصد سفرهای خارجی دارید باید بدانید کدام پایتخت ها سردترین هوا را دارند. اما واقعا کدام شهرها هستند که سردترین آب و هوا را در زمستان دارند؟

همان طور که خورشید و گرما برای بسیاری از شهرها یک نعمت خدادادی برای جذب گردشگر است، برای خیلی از شهرها هم برف و سرما جاذبه گردشگری به شمار می‌رود به ویژه برای کشورهای عرب و حاشیه خلیج فارس که خیلی های شان هرگز برف را ندیده اند، برای کسانی که در شهرهای نزدیک به استوا زندگی می‌کنند و همین طور برای کسانی که علاقه مند به اسکی و برف بازی هستند.جا به جایی گردشگران در بین مردمان دو نیمکره نیز همیشه بوده و هست. وقتی که در نیمکره شمالی زمستان است در نیمکره جنوبی هوا دلچسب و گرم است و برعکس همین امر باعث می‌شود خیلی ها که وسط تابستان هوس برف بازی می‌کنند از نیمکره جنوبی به کشورهای نیمکره شمالی سفر کنند.

اما واقعا کدام شهرها هستند که سردترین آب و هوا را در زمستان دارند؟ در این نوشتار 10 پایتخت سرد دنیا را معرفی می‌کنیم:

1 – آستانه، قزاقستان

این شهر که از سال 1997،عنوان پایتختی خود را از آلماتی گرفته است اگرچه به دلیل معماری منحصر به فرد خود شهرتی جهانی پیدا کرده اما دمای منفی 52 درجه آن نیز،سرمای زایدالوصفی را نصیب آن کرده است.ساختمان هایی همچون کاخ صلح، کاخ ریاست جمهوری آکاوردا یا مسجد نور آستانه که معمولا در مسیر هر بیننده ای قرار دارند از جمله بناهای معروف این شهر به شمار می‌روند. بنای 105 متری بی ترک (Bayterek) و برج دیده بانی آن سمبل این شهر بوده و به گفته ای داستانی – افسانه ای و تاریخی از درخت زندگی، پرنده افسانه ای شادی و تخم مرغ را در خود جای داده است.

2 – اولانباتور، مغولستان

شهر اولانباتور که دمای آن در زمستان به 49 درجه زیر صفر نیز می‌رسد، در ساحل رودخانه تول قرار گرفته و دور تا دور آن را چهار کوه مقدس با جنگل هایی از درختان کاج به هم تنیده با سراشیب های شمالی و دامنه های چمنزار جنوبی پوشانده است.

تابستان های این شهر گرم است اما زمستان هایی بسیار خشن داشته به نحوی که حتی محلی های عادت کرده به این آب و هوا نیز مجبور به پوشیدن پوستین های مخصوص از جنس پشم شتر می‌شوند.

3 – منیسک، بلاروس

شهر منیسک برخلاف دمای منفی 40 درجه زمستانی خود به داشتن مردمانی خون گرم شهرت دارد.خیابان های تمیز،پارک های پردرخت و خیابان هایی که به لطف کم بودن گردشگر همواره خالی است.با این وجود مملو از جاذبه هایی است که مورد طبع تمام بازدیدکنندگان فرهنگی به شمار می‌رود.سیرک منیسک از جمله مکان هایی است که ارزش یک بار دیدن را داشته و به خصوص محل خوبی برای تفریح کودکان به شمار می‌رود.گذشته از تمام این ویژگی ها، ارزان بودن خدمات و هزینه های تفریحی این شهر نسبت به اکثر شهرهای اروپایی، موضوعی است که تا حد بسیار زیادی یخ دمای زیر صفر آن را برای گردشگران آب می‌کند.

4 – اوتاوا، کانادا

سردبودن اوتاوا و دمای منفی 37 درجه این شهر، شهروندان آن را همچون دیگر نقاط کانادا به سمت یک ورزش معروف زمستان به نام هاکی روی یخ سوق داده است.

از جاذبه های معروف و طبیعی این شهر که هر زمستان شاهد علاقه مندان به ورزش های زمستانی همچون اسکیت و هاکی است، کانال ردیو است که اولین میراث جهانی آن نیز به شمار می‌رود. کانالی که از شهر گذشته و به بزرگ ترین میدان یخ بازی طبیعی جهان تبدیل شده است.

5 – هلسینکی، فنلاند

پایتخت سرد فنلاند را طبیعتی از دریا و مجمع الجزایر وسیع دربر گرفته و به این شهر چهره های آمیخته از ظاهر شهری شیک و با طبیعتی زیبا و جذاب داده است. پایین آمدن دمای این شهر تا منفی 33 درجه در اواسط ماه زمستان این فرصت را برای علاقه مندان ورش های زمستانی به وجود می‌آورد تا روی سطح یخی آن، به جست و خیز بپردازند.

پارک مرکزی این شهر، مکانی است که تمام دوستداران ورزش های زمستانی، فرصت یادگیری و انجام این فعالیت ها را در آن پیدا می‌کنند.

6 – بخارست، رمانی

اگرچه بخارست زمستان سرد و زیبایی دارد اما جمعیت گردشگران را بیشتر اوقات باید در فصل بهار هنگام آب شدن یخ ها مشاهده کرد.زمستان این شهر منفی 32 درجه دما دارد با این وجود، این «پاریس کوچولوی» اروپا، به جای جاذبه های زمسانی،مخلوطی از معماری نئوکلاسیک،برج های کهن رومیو ساختمان های عصر کمونیست را به گردشگران نمایش می‌دهد که همواره به این سبک به فریفتن آنها می‌پردازند.

از نکات مهم این شهر، همچون لقب آن،ارزانی خدماتی است که در مقایسه با شهر پاریس بسیار مقرون به صرفه تر است.

7 – ویلینوس، لیتوانی

شهر ویلینوس که در سال 2009، عنوان مرکز فرهنگی اروپا را نیز یدک می‌کشید، از جمله شهرهای اروپایی محسوب می‌شود که دارای ویژگی های لازم برای گذراندن تعطیلات آخر هفته گردشگران است.

تنها در فاصله کمی‌ از شهر، علاقه مندان به اسنوموبیل، فرصت سواری روی این دستگاه های برف شکن را به دست آورده و می‌توانند در مسیرهای جنگلی و میادین برفی آن سواری کنند.

دریاچه آن که به لطف دمای منفی 30 درجه محیط، کاملا منجمد می‌شود بهترین مکان برای ماهی گیری و کباب ماهی پس از یک سواری اسنوموبیلی بلندمدت است

از دیگر ویژگی های گردشگری این شهر امکان همراه شدن گردشگران با ساکنان محلی دهکده های اطراف و سپری  کردن یک شب در میان برف و درخت و سرما است.

8 – تالین، استونی

شهر تالین که در این فصل از سال، همچون ویلینوس به دمایی منفی 30 درجه می‌رسد، با دهکده باستانی قرون وسطایی خود و سرزمین هایی سفید و پوشیده از برف به جذب گردشگر می‌پردازد. تنها بخش خطرناک این شهر، حضور جمعیت گوزن های قطبی آن است که احتمال ایجاد مزاحمت هایی گاه جدی را برای گردشگران به وجود می‌آورد.

9 – نوک، گرینلند

شهر منفی 5/29 درجه ای نوک با چهره یخی و زیبای خود که ابتدای آن را دربر گرفته به یکی از منحصر به فردترین پایتخت های جهان تبدیل شده است. بازدیدکنندگان این شهر می‌توانند برای دیدن سرزمین پوشیده از یخ آن با بالگرد روی این شهر پرواز کرده و به مشاهده ویرانه های نورس (Norse) یا جست و خیزهای وال های شناور در خطوط ساحلی آن بپردازند. موزه ملی این شهر که در محله قدیمی‌ نوک قرار دارد، بهترین مرکز برای شناخت بهتر گذشته یخ زده گرینلند و طبیعت خیره کننده امروز آن است.

10 – ورشو، لهستان

حرص و ولع شهر در به خدمت گرفتن فرهنگ، تقریبا نیمی‌ از جاذبه های فرهنگی اروپا را در آن قرار داده است. موزه ها، گالری ها و مناطق تاریخی، مناظر و محیط های فرهنگی همچون کاخ فرهنگ و علم که یکی از بلندترین بناهای به جای مانده از مکتب معماری دوره استالین در لهستان است به این شهر ویژگی خاصی بخشیده است. ویژگی که حتی در دمای 29 درجه زیر صفر این شهر هم یخ نمی‌زند.

از جاذبه های گردشگری ورشو می‌توان به معدن نمک ویلیچکا، قلعه واول و کلیسای جامع کراکوف، کنال البلاگ، خانه وارونه و کوه های پیه نی نی و رودخانه دوناجک اشاره کرد.

منبع: 7sobh.com

این بقعه که به امامزاده پنج تن لویزان شهرت دارد،طبق آنچه که در زیارت‌نامه ایشان آمده این مکان مرقد چند برادر به نام‌های سالم،ابوطالب،رضا و رحیم،فرزندان شیث بن کاظم بن امام زین العابدین(ع) است.

در اصل بنای قدیمی بقعه ساده و چهارگوش با پوشش گنبدی بوده که در عهد قاجار بر 4 طرف آن ایوان ساده افزوده‌اند.

بعدها ساختمان بقعه بازسازی شد و در 4 ضلع بنا 4 طاق‌نما ساخته شده است که در ورودی روضه در طاق نمای جنوبی قرار دارد.

فضای روضه نسبتا وسیع است و در انتهای آن ضریح فلزی روی 5 صورت قبر قرار گرفته است. ضریح آن مشبک و معروف به جعفری و سبزرنگ است که به صورت مربع در عهد قاجار ساخته شده است.

اثر تاریخ خاصی در این بقعه مشاهده نمی‌شود،صحن امامزاده نسبتا وسیع است و توسط در و نرده‌های آهنی محصور شده است و چشم‌اندازی‌های زیبایی که از 4طرف مشرف به آبادی‌های مختلف شمیران دارد،جلب توجه می‌کند.

این امامزاده در سال 1367 بازسازی شد و مساحت آن به ۴۶۰ مترمربع افزایش یافت و تزیینات داخلی نیز به صورت آینه‌کاری درآمد.

گورستان عمومی لویزان نیز در کنار امامزاده پنج تن واقع شده و مساحت آن به ۳ هکتار می‌رسد.این بقعه در تهران خیابان لویزان،خیابان شعبانلو واقع است.

روستای مریان در شهرستان زیبـــای تالش قرار دارد.

روستای تاریخی مریان در شهرستان تالش و در 143 کیلومتری رشت قرار دارد.این روستا از سمت جنوب به مناطق جنگلی می‌رسد و میتوانید در کنار دیدن روستای مریان از مناظر زیبای جنگل هم لذت ببرید.

یکی از دیدنی‌های تاریخی روستا گورستان باستانی آن است که کهن‌ترین گورستان پیش از تاریخ ایرانی و سندی است بر اینکه از گذشته‌های دور مردمی در این منطقه زندگی میکرده‌اند. ورها دخمه‌ه‏ای چند طبقه و سنگچین شده هستند و بنابر روایتی مردگان این گورستان با وسایل زندگی خود در گورها دفن شده‌اند.

حمامی قدیمی که متعلق به یکی از دوره‌های صفوی یا قاجاری است هم در روستا قرار دارد. دیدن حمام روستا را از دست ندهید.

مریانی‌ها به آذری و تالشی سخن می‏‌گویند و تقریبا همه‌شان به دامداری،باغداری،مرزعه‌داری و ساخت صنایع دستی مشغول روزگار می‌گذرانند.باغ‌های انبوه مریان درخت‌های زردآلو، سیب، به و گلابی دارد و زنان روستایی گلیم،جاجیم می‌بافند.

خانه‌های روستا در منطقه کوهستانی قرار دارند و بنابراین ساختار آنها با باقی مناطق استان متفاوت است؛خانه‌ها با سنگ و چوب ساخته شده‌اند.درهای خانه‌ها کوچک است تا سرما به داخل خانه نفوذ نکند.

روخانه کرگانرود هم در روستا قرار دارد.شکوه رودخانه پرآب و رنگ‌های پاییزی درختان جنگل پوشیده شده با مه مناظر رویایی را می‌سازند.مردهای روستا هر سال در جشنواره سوارکاری و کشتی شرکت می‌کنند و کودکان روستا هنوز هم به انجام بازی‌های محلی علاقه دارند.

  مراسم شب یلدا با رسم‌های ویژه ای در روستا برگزار می‏‌شود.اهالی مریان معتقدند برای برطرف شدن ماه و خورشید گرفتی یا بندآمدن باران باید بر ظرف‌های مسی بکوبند.در سفر به مریان حتما شنیدن صدای نواختن نی چوپانان و آوازهای محلی تالشی را تجربه کنید.

آبگوشت شوربا،آبگوشت قورمه،ترش آش و آش رشته از غذاهای محلی روستا هستند و  راه دسترسی به مریان از شهر هشتپر است. 

bornanews.ir

امازاده داوود(ع)با پنج پشت به چهارمين امام شيعيان می رسد.گفته می شود كه وی و برخی ديگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شيعيان به ايران آمده و كشته شدند.
بقعه اين امام زاده در دوران صفويه ساخته شدو در دوران فتحعلی شاه توسعه يافته است.

در دره‌های مجاور امام‌زاده داوود(ع) در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادیهای رندان و سنگان بقعه‌هايی به نام امام‌زاده عمادالدين پدر امام‌زاده داوود(ع) و امام‌زاده علاءالدين(ع) و امام‌زاده قاسم(ع) و امام‌زاده عقيل(ع) برادران امام‌زاده داوود(ع) وجود دارد.

آرامگاه امامزاده داوود(ع) واقع در غرب تهران و در انتهای جاده كن می باشد طول جاده در حدود ۲۵ كيلومتر است.اين جاده آسفالته بوده و در واقع مسير اصلی اين امامزاده به شمار میرود.اما مسير ديگری برای رسيدن به اين امامزاده وجود دارد كه از دره ی كنار رودخانه فرحزاد گذشته و بعد از طی حدود ۱۵كيلومتر به امامزاده داوود(ع)میرسد.اين مسير به صورت جاده خاكی و اندكی نامناسب است.به دليل وجود مناظر طبيعی و ديدنی و همچنين وجود رودخانه‌ای كوچک در مسير؛اين راه به صورت يكی از جذابيت‌های تفريحی شهر تهران در آمده و گردشگران زيادي از آن استفاده می كنند.

مسير فرحزاد به امامزاده داوود(ع) از محله فرحزاد(انتهای اتوبان يادگار امام) شروع شده و پس از حدود ۴ساعت پياده روی با شيب ملايم در ميان دره،به مسير كوهستانی تبديل شده و با طی حدود ۲ساعت راه در اين شرايط در نهايت به امامزاده داوود منتهی میشود.

روز هفتم تیــر 1360 بر اثر انفجار بمب نیــرومندی در سالن اجتماعات حـزب جمهوری اسلامی آیت‌الله سید‌محمد‌ حسینی بهشتی رئیس دیـوان عالی کشور همراه با دهها تن از شخصیتهای سیاسی و مذهبی کشور به شهادت رسیدند.این حادثه از جمله اقدامات تروریستی سازمان مجاهدین خلق ـ‌ منافقین ـ در سالهای اولیه پس از پیروزی انقلاب محسوب می‌شود.شهید بهشتی در اجلاس دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی همراه با جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مقامات دولتی از جمله معاونین وازرتخانه‌ها در حال تبادل نظر با یکدیگر در زمینه مشکلات کشور بودند.
حادثه هفتم تیر شش روز پس از عزل بنی‌صدر از ریاست جمهوری و یک ماه قبل از فرار وی و مسعود رجوی سرکرده سازمان مجاهدین خلق به فرانسه صورت گرفت.سه روز قبل از وقوع این حادثه،محمد جواد قدیری عضو کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق و طراح اصلی انفجار مسجد ابوذر [1] به دوستان خود با اطمینان خبر داده بود که «روز هفتم تیر» کار یکسره خواهد شد.[2] او روز ششم تیر نیز مجدداً به بعضی متهمین دستگیر شده سازمان تأکید کرده بود که فردا یعنی روز 7 تیر 1360، کار نظام اسلامی تمام است.[3]

در جلسه روز هفتم تیر پس ازتلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید و اعلام برنامه، شهید بهشتی،آغاز سخن نمود.بحث روز درباره تورم بود اما عده‌ای از حاضران مجلس خواسته بودند که راجع به انتخابات ریاست جمهوری نیز بحث شود.[4] شهید بهشتی نیز در این زمینه سخنانی ایراد کرد و براساس نوار ضبط شده از اظهارات ایشان،آخرین جملات مشارالیه در لحظات قبل از انفجار چنین بود:
«...ما بار دیگر نباید اجازه دهیم استعمارگران برایمان مهره سازی کنند و سرنوشت مردم ما را به بازی بگیرند.تلاش کنیم کسانی را که متعهد به مکتب هستند و سرنوشت مردم را به بازی نمی‌گیرند انتخاب شوند و...»[5]
عامل انفجار هفتم تیر،فردی به نام محمد‌رضا کلاهی دانشجوی دانشگاه علم و صنعت بود که پس از پیروزی انقلاب به سازمان مجاهدین خلق پیوست و با حفظ این عضویت،ابتدا پاسدار کمیته انقلاب اسلامی خیابان پاستـور شد و بعد با هدایت سازمان،به داخل حـزب جمهوری اسلامی راه پیدا کرد.او در حزب ارتقاء یافت و مسئول دعوت‌ها برای کنفرانس‌ها و میزگردها و جلسات شد.ضمن آنکه مسئول حفاظت حزب نیز گردید.

او بمب را با کیف دستی خود به داخل جلسه حزب جمهوری اسلامی واقع در نزدیکی چهار راه سرچشمه تهران انتقال داد و دقائقی قبل از انفجار،از ساختمان حزب خارج شد.پس از انفجار نیز مدتی در منزل یکی از اعضای سازمان متبوع خود مخفی شد و نهایتاً از طریق مرزهای غربی کشور به عراق منتقل گردید.او در عراق با یکی از اعضای سازمان ازدواج کرد.اما در 1370 در فهرست اعضای «مسئله‌دار» سازمان قرار گرفت،در 1372 از سازمان جدا شد و در 1373 از عراق رهسپار آلمان گردید.
در فاجعه هفتم تیر علاوه بر شهید ‌آیت‌الله بهشتی رئیس دیوان عالی کشور،72نفر دیگر از جمله 4 وزیر،چند معاون وزیر،27 نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسیدند.

امام خمینی در پیامی که به این مناسبت انتشار دادند،فرمودند«این کوردلان مدعی مجاهدت برای خلق،گروهی را از خلق گرفتند که از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق بودند.» [6]

امام تأکید کردند «بهشتی مظلوم زیست و مظلوم مرد و خار چشم دشمنان اسلام بود.»[7]

نمای بیرون آرامگاه شهدای 7 تیر

نمای داخلی آرامگاه شهدای 7 تیر

پی‌نویس‌ها:
1. در جریان حادثه انفجار مسجد ابوذر که روز قبل از فاجعه هفتم تیر به وقوع پیوست آیت‌الله سید علی خامنه‌ای از ناحیه کتف راست مصدوم شد و رگها و اعصاب دست راست وی نیز قطع شد.برای آگاهی از جزئیات این حادثه به مقاله مستقلی تحت عنوان انفجار در مسجد ابوذر تهران در سایت مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی مراجعه شود.
2. سازمان مجاهدین خلق، پیدایی تا فرجام،مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی،ج 2،ص 593.
3. سازمان مجاهدین خلق، همان.
4. جلسه حزب جمهوری اسلامی 25 روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد.در این انتخابات که روز دوم مرداد 1360،پنج روز قبل از فرار بنی‌صدر برگزار شد، محمد‌علی رجائی به عنوان دومین رئیس‌جمهور اسلامی ایران برگزیده شد.
5. روزها و رویدادها،انتشارات پیام مهدی(عج) بهار 1379،ص 184.
6. صحیفه امام، ج 15،ص 2.
7. صحیفه امام،همان،ص 3.

شعاع درد مرا ضرب در عـذاب کنید
مگر مساحت رنج مرا حساب کنید
 
محیط تنگ دلم را شکستـه رسم کنید
خـطـوط منـحنی خـنده را خــراب کـنید

طنیــن نام مـرا مـوریانه خواهـد خورد
مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید
 
دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم
مگـر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنیــد
 
در انجماد سکون،پیش از آنکه سنـگ شـوم
مـــرا بـه هـرم نفســـهای عشـــق آب کنــید
 
مگر سماجت پـولادی سکـوت مـرا
درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید
 
بلاغت غـم من انتشار خواهد یافت
اگر که متن سـکوت مرا کتاب کنـید

زنده یاد قيصر امين پور

گفتی:غزل بگو! چه بگویـم؟ مجال کو؟
شیرین من،برای غزل شور و حال کو؟

پر می زند دلم به هوای غــزل،ولی
گیرم هوای پر زدنم هست،بال کـو؟

گیرم به فال نیک بگیــــرم بــــــهار را
چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟

زنده یاد قیصر امین پور

هر چند که دلتنگ تر از تنگ بلورم
با کوه غمت سنگ تر از سنگ صبورم
اندوه من انبوه تر از دامن الوند
بشکوه تر از کوه دماوند غرورم
یک عمر پریشانی دل بسته به مویی است
تنها سر مویی ز سر موی تو دورم
ای عشق به شوق تو گذر می کنم از خویش
تو قاف قرار من و من عین عبورم
بگذار به بالای بلند تــو ببالم
کز تیره ی نیلوفرم و تشنه ی نورم

زنده یاد قیصر امین پور