غنچه از خــواب پــریـد و گلی تـازه به دنیــا آمـد
خـار خنـــــــدیــد و بــــــه گـل گفـــــت: ســلام
و جوابی نشنیـد...خار رنجـید ولی هیـچ نگفت
ساعتی چند گذشت...گل چه زیبـا شده بود...
دســــــــــت بـــی رحمـــــی آمــــد نــزدیــک ...
گـل ســــــراسیـمـه ز وحــــشـت افســـــرد...
لیک آن خار در آن دست خلید وگل از مرگ رهید
صبح فردا که رسید خار با شبنمی از خواب پرید
گـل صـمیــمـانـه بـــه او گفــــــت: ســــــلام
:: موضوعات مرتبط:
شعر عاشقانه ,
,
:: بازدید از این مطلب : 605
|
امتیاز مطلب : 21
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
