سیدمحمد بنابر برخی از منابع،حدود سال 228 ق.متولد شد.بنابر این قول،سیدمحمد،فرزند اول امام است؛ولی طبق برخی روایات سیدمحمد فرزند دوم و از امام حسن عسکری(ع)کوچک تر بود.علی بن مهزیار نقل می کند:به امام هادی(ع)گفتم:اگر شما از دنیا بروید،به چه کسی رجوع کنیم؟

امام فرمود: «عهدی الی الاکبر من ولدی».

سیدمحمد به اندازه ای جلیل القدر و عظیم الشأن بوده است که شیعیان خیال میکردند او امام بعدی است.یاران امام هادی(ع)نیز درباره امامت وی از امام سؤال میکردند.علی بن عمرو نوفلی میگوید:

همراه ابی الحسن(ع)درحیاط منزلشان بودیم که پسرش محمد از جلوی ما گذشت.گفتم:فدایت شوم،آیا امام ما بعد از شما این است؟ امام در جواب من فرمود:نه،امام شما بعد از من،حسن است.

علاقه امام به سید محمد

امام هادی(ع)و فرزندش امام حسن عسکری(ع)به محمد بسیار ابراز علاقه میکردند؛به طوری که امام برای او مجلس ختم برگزار کرد.جمعی از بنی هاشم،از جمله حسن بن حسن افطس نقل کرده اند:

روزوفات سیدمحمد،به خانه امام هادی(ع)رفتیم،مشاهده کردیم که درصحن خانه بساط گسترده اند و مردم دور تا دور نشسته اند.جمعیت را تخمین زدیم،به جز موالی و سایر مردم 150نفر از آل ابی طالب،بنی هاشم وقریش حضور داشتند.

ناگهان امام حسن(ع)وارد شد و در کنار پدرش ایستاد.

ما حضرت را نمی شناختیم.

پس ازساعتی امام هادی(ع) رو به اوکرد و فرمود:«یا بنی احدث للّه شکرا فقد احدث فیک امرا».

امام حسن(ع)گریه کرد و گفت:الحمد للّه رب العالمین،ایاه نشکر نعمه علینا و انا للّه و انا الیه راجعون».

پرسیدم: او کیست؟ جواب دادند:حسن(ع)فرزند امام علی النقی(ع).در آن وقت بیست ساله به نظر می رسید،ما فهمیدیم که پس از پدر،او امام است.

وفات

سیدمحمد در سال 252ق.برای زیارت خانه خدا،قصد سفر کرد.هنگامی که به قریه بلد رسید، مریض شد و درگذشت.شیعیان او را در همان جا دفن کردند.

کرامات

کرامات زیادی از این فرزند بزرگوار امام هادی(ع) دیده شده است،میرزا حسین نوری در النجم الثاقب می نویسد:

سیدمحمد صاحب کرامات متواتر است و حتی نزد اهل سنت هم معروف است.مردم عراق حتی اعراب بادیه نشین هم می ترسند به نام او قسم یاد کنند.اگر آنها را به برداشتن مالی متهم کنند،آن را بر می گردانند،ولی به سیدمحمد قسم نمی خورند؛ زیرا عذاب آن را دیده اند.

تعدادی از علما،در باره کرامات سیدمحمد کتاب هایی نوشته اند؛از جمله:رساله ای در کرامات سیدمحمد بن علی الهادی،تألیف مهدی آل عبدالغفار کشمیری.در اینجا به نمونه ای از کرامات وی اشاره می شود:

علامه سیدهادی خراسانی بجستانی ازسیدحسن آل خوجه،از خدام آستانه عسکریین(ع)،نقل می کند:

در صحن شریف ابی جعفرسیدمحمد نشسته بودم.متوجه شدم شخصی عرب درحالی که یکی ازدستهایش را به گردن بسته بود،وارد آستانه شد.نزدیک رفتم و ازعلت مریضی او سؤال کردم.در جوابم گفت:سال گذشته،روزی به منزل خواهرم رفتم.دیدم درحیاط،گوسفندی بسته است. خواستم ذبح کنم و بخورم،خواهرم اجازه نداد و گفت:این گوسفند نذر سیدمحمد است.من به حرف او توجه نکردم و آن را ذبح کردم،پس از سه روز آثار شلی در دستم نمایان و روز به روز بدتر شد.من متوجه علت آن نبودم،تا اینکه در این اواخر متوجه عملم شدم.حالا هم پشیمانم و برای شفا به آستانه سیدمحمد آمدم.سپس با همراهیان وارد حرم شد و شروع به گریه و زاری کردند.پس از ساعتی دیدم دستش را حرکت میدهد.سجده شکر به جا آورد و نذر کرد هر سال گوسفندی بیاورد و به نیت سیدمحمد ذبح کند.