جلوس "شاه اسماعيل دوّم" در قزوين(984 ق)

شاه طهماسب صفوی يازده پسر داشت كه بزرگ‏ترين آن‏ها،موسوم به محمد خدابنده بود.

وی در هنگام مرگ پدر 45 سال داشت و هر چند يک سال بعد به تخت سلطنت نشست،امّا در هنگام مرگ پدر به جهت ضعفی كه در چشم داشت،از پادشاهی استعفا كرد.

امّا اسماعيل ميرزا كه مورد خشم پدر بود و در زندان به سر مي‏برد توسط هواخواهانش رهايى يافت و بر تخت قدرت تكيه زد.

وی تمام برادران خود را يكی پس از ديگری به قتل رساند و هر كه را گمان مي‏كرد،در فكر پادشاهی باشد،از سرِ راه برداشت.

شاه اسماعيل دوم مـردی عياش و خونخوار و سفيه بود و چون در جوانی در هرات به دست معلّمی سنی مذهب تربيت يافته بود،بر آن شد كه چون به شاهی برسد،مذهب

شيعه را كه توسط پدرانش ترويج شده بود،براندازد.

او همين كار را هم كرد و خطبه و سكّه را به نام خلفای راشدين جاری ساخت.